Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
W trakcie edukacji szkolnej spotykamy wiele postaci literackich, które na długo zapadają w pamięć. Niektóre z nich stają się naszymi ulubieńcami, inne budzą kontrowersje. Poniżej przedstawiamy dziesięć postaci z lektur, które warto sobie przypomnieć, zwłaszcza przygotowując się do egzaminu maturalnego.
W trakcie edukacji szkolnej spotykamy wiele postaci literackich, które na długo zapadają w pamięć. Niektóre z nich stają się naszymi ulubieńcami, inne budzą kontrowersje. Przypomnienie sobie tych postaci może być nie tylko pomocne w przygotowaniach do opracowania pytań jawnych na maturę 2025, ale także stanowić okazję do refleksji nad różnorodnością ludzkich charakterów i losów przedstawionych w literaturze.
Stanisław Wokulski – romantyk w świecie pozytywizmu
Główny bohater „Lalki” Bolesława Prusa to uczestnik powstania styczniowego, zesłany na Sybir. Po powrocie staje się przedsiębiorcą, łącząc cechy romantyka i pozytywisty. Jego nieodwzajemniona miłość do Izabeli Łęckiej prowadzi go do rozpaczy.
Wernyhora – prorok z „Wesela”
W utworze Stanisława Wyspiańskiego "Wesele" pojawia się Wernyhora, dostojny starzec z lirą, który przekazuje Gospodarzowi złoty róg jako symbol powstańczego zrywu. Jego obecność podkreśla znaczenie narodowych dążeń i marzeń o wolności.
Telimena – dama z „Pana Tadeusza”
Telimena, opiekunka Zosi, to postać barwna i pełna sprzeczności. Choć jej wygląd odbiega od ideału, emanuje pewnością siebie i kokieterią. Jej relacje z mężczyznami są pełne intryg i emocji.
Profesor Pimko – nauczyciel z „Ferdydurke”
W powieści Witolda Gombrowicza Profesor Pimko symbolizuje skostniały system edukacji. Jego działania, często absurdalne, ukazują konflikt między formą a autentycznością w relacjach międzyludzkich.
Bernard Rieux – lekarz z „Dżumy”
Bohater powieści Alberta Camusa to lekarz walczący z epidemią dżumy. Pomimo osobistych tragedii, nie ustaje w pomocy innym, reprezentując postawę buntu wobec cierpienia i zła.
Oleńka Billewiczówna – ukochana Kmicica z „Potopu”
Oleńka to postać silna i wierna swoim przekonaniom. Choć zakochana w Andrzeju Kmicicu, w "Potopie" stawia mu warunki, oczekując zmiany jego postępowania. Jej postawa świadczy o odwadze i stałości uczuć.
Alek – bohater „Kamieni na szaniec”
Aleksy Dawidowski, znany jako Alek, to jedna z głównych postaci książki Aleksandra Kamińskiego. Był młodym harcerzem, który wykazał się niezwykłą odwagą i poświęceniem w czasie okupacji. Udział w akcjach Małego Sabotażu, takich jak usunięcie niemieckiej tablicy z pomnika Kopernika, uczynił go symbolem bohaterstwa i miłości do ojczyzny.
Rodion Raskolnikow – rozdarty wewnętrznie morderca
Bohater „Zbrodni i kary” powieści Fiodora Dostojewskiego to student prawa, który popełnia brutalną zbrodnię, przekonany, że stoi ponad moralnością zwykłych ludzi. Jednak jego wewnętrzne rozdarcie, wyrzuty sumienia i spotkanie z Sonią prowadzą go na drogę oczyszczenia. To postać, która zmusza do refleksji nad granicami ludzkiej pychy i możliwości odkupienia.
Konrad – zbuntowany poeta z „Dziadów cz. III”
Konrad, główny bohater dramatu Adama Mickiewicza, to romantyczny indywidualista, który staje się symbolem cierpienia narodu. W „Wielkiej Improwizacji” buntuje się przeciwko Bogu, domagając się prawa do kierowania losem ludzkości. W Dziadach cz. III jego walka duchowa i wewnętrzne rozdarcie ukazują dramatyczny konflikt między jednostką a siłą wyższą.
Cezary Baryka – rozdarty idealista z „Przedwiośnia”
Cezary Baryka to główny bohater powieści Stefana Żeromskiego, który dojrzewa w burzliwych czasach rewolucji i niepodległości Polski. Wychowany w Baku, pod wpływem rewolucyjnych idei, początkowo fascynuje się wolnością i buntem.
Jednak wraz z podróżą do ojczyzny ojca i zetknięciem się z polską rzeczywistością, przechodzi przemianę – od entuzjazmu, przez rozczarowanie, aż po wewnętrzne rozdarcie między różnymi ideami naprawy kraju. Cezary staje się symbolem młodego pokolenia poszukującego własnej drogi w odbudowującym się państwie.
