Jerzy Harasymowicz-Broniuszyc urodził się w roku 1933. Był bardzo popularnym polskim poetą. Tworzył i mieszkał w Krakowie, założył tu grupę literacką „Muszyna” (1957-1963), był współzałożycielem grupy „Barbarus”.
Debiutował tomikiem Cuda (1956). Opublikował kilkadziesiąt zbiorów, zyskując znaczną popularność, np.: Wieża melancholii (1958), Mit o świętym Jerzym (1959), Pastorałki polskie (1966), Wybór wierszy (1967), Zielony majerz (1969), Bar na Stawach (1972), Barokowe czasy (1975), Wybór wierszy 1955-1973 (1976), Polowanie z sokołem (1977), Cudnów (1979), Wiersze miłosne (1979), Klękajcie narody (1984), Kozackie buńczuki (1991).
Wiele miejsca poświęcił przyrodzie karpackiej oraz kulturze łemkowskiej i ruskiej, folklorowi prowincji, malowniczym miasteczkom, kulturze średniowiecza i baroku, baśniowym postaciom i zdarzeniom. Uznany przez krytykę za twórcę, który przyczynił się do odnowienia poezji polskiej po 1956 r.
Jerzy Harasymowicz zmarł w roku 1999 w Krakowie.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.