Święty Franciszek z Asyżu żył w latach 1182-1226. Włochy schyłku XIII wieku opanowane były przez głód, epidemie, zniszczenia wojenne. W klasztorach szerzyło się zepsucie i rozpusta. Jednym z przejawów dążenia do moralnej odnowy była filozofia wiary głoszona przez św. Franciszka. W młodości Franciszek prowadził bujne życie, ale miał bardzo dobre serce i zawsze był hojny dla ubogich. Po roku spędzonym w niewoli, powrócił do dawnego trybu życia i popadł w chorobę. Rekonwalescencja stała się dla niego okresem duchowej przemiany, porzucił swój dobytek, wspierał trędowatych, spacerował po mieście. Żebrał i żył w pokorze. Ludzie uznawali go za szalonego. Zgromadził uczniów, którzy dali początek zakonowi franciszkanów. W ciągu całego życia Franciszek odbył wiele misyjnych podróży po Włoszech, Egipcie i po Ziemi Świętej. Od swoich uczniów wymagał modlitwy, pracy, ubóstwa i pokory.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.