Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Rodzaj literacki: liryka
Gatunek literacki: oda
Pieśń ta stanowi jeden z najpełniejszych wyrazów życiowej postawy Horacego. Ma formę prośby skierowanej do boga w dzień poświęcenia mu świątyni na Palatynie. Podmiot liryczny nie pragnie nadmiernych bogactw:
„nie pragnie trzody (...)
(...) Nie pożąda łanów
(...) ani złota, ani
Słoniowej kości”.
Wystarcza mu skromne pożywienie, radosne życie. Prosi boga o to, co w mniemaniu stoików i epikurejczyków miało zapewnić człowiekowi szczęście:
„(...) Niech zdrowie
Zawsze mi służy, niech myśl się nie łamie.
Starość, gdy przyjdzie, niech będzie łagodna
I pełna pieśni”.
W tych słowach najwyraźniej objawia się horacjańska idea „złotego środka”, zasada poprzestania na małym. Do pełni życia potrzebne jest według Horacego zdrowie, jasny umysł, spokojna starość, poezja i umiejętność cieszenia się urokami świata.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.