Wybierz szkołę

Wybierz dział

Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Tkanka łączna

Tkanka łączna

Cechy charakterystyczne:

Tkanka ta jest bardzo różnorodna, zarówno pod względem budowy, jak i pełnionych funkcji, dlatego trudno wymienić cechy wspólne dla wszystkich jej rodzajów. Takim wspólnym elementem jest duża ilość substancji międzykomórkowej wypełniającej wolne przestrzenie między luźno ułożonymi komórkami. Substancja ta ma bardzo różne właściwości i to ona w znacznym stopniu decyduje o właściwościach danej tkanki. Tkanki łączne występują powszechnie w organizmie i wchodzą w skład prawie wszystkich narządów. Mają duże zdolności regeneracyjne.

Rodzaje tkanki łącznej

Tkanka łączna:

Krótka charakterystyka ważniejszych rodzajów tkanki łącznej

Tkanka łączna właściwa

a) włóknista

Postać zbita zawiera dużą ilość włókien kolagenowych, które nadają jej dużą wytrzymałość mechaniczną. Tworzy ścięgna, torebki stawowe, buduje też skórę właściwą. Tkanka wiotka wypełnia wolne przestrzenie w organizmie, tworzy zrąb („rusztowanie”) narządów wewnętrznych.

b) tłuszczowa

Różni się od wszystkich innych tkanek łącznych tym, że nie posiada istoty międzykomórkowej, a krople tłuszczu gromadzą się we wnętrzu komórek. U osób dorosłych liczba komórek tłuszczowych jest stała, natomiast może się zmieniać stopień wypełnienia ich tłuszczem. Ilość komórek tłuszczowych w organizmie ustala się we wczesnym dzieciństwie. Dlatego dorośli, którzy w okresie dziecięcym byli przekarmiani, mają więcej komórek tłuszczowych, a tym samym większą skłonność do tycia w porównaniu z osobami żywionymi racjonalnie.

Tkanka łączna szkieletowa

a) tkanka chrzęstna

Posiada twardą, lecz elastyczną substancję międzykomórkową zawierającą znaczne ilości włókien białkowych (kolagenu i elastyny). W nieregularnie rozmieszczonych jamkach znajdują się komórki tkanki chrzęstnej zwane chondrocytami. Zwykle jest ich po kilka w jednej jamce. Tkanka chrzęstna nie jest unerwiona ani unaczyniona. W szkielecie człowieka pokrywa powierzchnie stawowe kości, tworzy dyski międzykręgowe oraz stanowi szkielet małżowiny ucha, krtani i tchawicy

Tkanka chrzęstna. Chondrocyty, torebka chrzęstna, jamki zawierające chondrocyty, włókna białkowe (kolagenowe i sprężyste) rozmieszczone w istocie międzykomórkowej.

b) tkanka kostna

Stanowi podstawowy materiał budujący szkielet prawie wszystkich kręgowców, w tym też człowieka. Istota międzykomórkowa wysycona jest solami mineralnymi (fosforanem i węglanem wapnia oraz magnezu), co daje tej tkance dużą twardość. Jednocześnie obecność kolagenu nadaje jej elastyczność i odporność na złamanie. Równolegle biegnące włókna kolagenowe przesycone solami mineralnymi tworzą blaszki kostne - podstawowe struktury tej tkanki. Pomiędzy nimi leżą pojedyncze komórki kostne - osteocyty. Kość jest bogato unerwiona i unaczyniona i wbrew pozorom jest tkanką bardzo aktywną metabolicznie (ulega nieustannym procesom przebudowy). W zależności od sposobu ułożenia blaszek rozróżniamy:

- istotę zbitą, gdzie blaszki są bardzo regularnie rozmieszczone, koncentrycznie wokół kanału, w którym biegną naczynia krwionośne i nerwy (kanał Haviersa). Ten rodzaj tkanki pokrywa powierzchnię wszystkich kości oraz buduje trzony kości długich

- istotę gąbczastą, gdzie blaszki są rozmieszczone luźniej i nieregularnie, tworzą przestrzenną sieć. Wolne przestrzenie wypełnia czerwony szpik kostny o funkcji krwiotwórczej. Ten typ tkanki wypełnia wnętrza wszystkich kości, a w kościach długich występuje w nasadach.

Tkanka kostna zbita. Kanał Haviersa, osteocyty.

Tkanka łączna płynna

Krew

Jest tkanką o płynnej substancji międzykomórkowej, zwanej osoczem. Stanowi ono ponad połowę objętości krwi (55%). W skład osocza wchodzą:

- woda - 92%

- białka: albuminy, globuliny i fibrynogen (7%)

- inne związki organiczne: aminokwasy, glukoza, lipidy, mocznik, witaminy, hormony

- związki mineralne: np. jony sodu, potasu, wapnia, magnezu.

Komórki krwi zwane krwinkami są niejednorodne. Dzielą się na 3 podstawowe grupy:

a) erytrocyty - inaczej czerwone ciałka krwi, odpowiadają za transport tlenu. Jako jedyne komórki w naszym organizmie nie posiadają jądra komórkowego

b) leukocyty - inaczej białe ciałka krwi, dzielą się na granulocyty, monocyty i limfocyty. Ogólnie mają związek z odpornością organizmu

c) płytki krwi - nie są właściwie komórkami, a fragmentami komórek, odpowiadają za proces krzepnięcia krwi.

Krew pełni wiele ważnych funkcji w organizmie, a przede wszystkim odpowiada za:

- transport

- termoregulację

- reakcje odpornościowe

- utrzymanie homeostazy.

Limfa (chłonka)

Ma skład podobny do krwi, ale nie zawiera erytrocytów. Jej rola wiąże się z odpornością organizmu, bierze też udział w transporcie lipidów.

UWAGA: Więcej informacji o krwi i limfie znajduje się w dziale „Organizm człowieka jako zintegrowana całość” w rozdziale „Krążenie”.

Pogłębiaj wiedzę w temacie: Tkanka łączna

Zobacz podobne opracowania

  • Liceum
  • Biologia
  • Tkanki
  • Liceum
  • Biologia
  • Tkanki
  • Liceum
  • Biologia
  • Tkanki
  • Liceum
  • Biologia
  • Tkanki

Ciekawostki (0)

Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.

Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG

Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka

Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.