Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Wśród substancji chemicznych wyróżniamy takie substancje, których nie można rozłożyć na substancje prostsze, nazywamy je pierwiastkami chemicznymi, np. złoto, węgiel, siarka.
Są również takie substancje, które można rozdzielić na substancje prostsze, nazywamy je związkami chemicznymi. Związki chemiczne to substancje o zupełnie innych właściwościach niż tworzące je składniki. Na przykład dobrze znana nam woda to związek chemiczny dwóch gazów: wodoru i tlenu. Woda jest cieczą i posiada zupełnie inne właściwości niż te gazy.
Jeżeli w wyniku różnych przemian zmieniają się niektóre właściwości fizyczne substancji, jednak dalej jest to ta sama substancja, nie zmienia swojego składu (jest tylko np. w innym stanie skupienia), to o takiej przemianie mówimy, że jest to zjawisko fizyczne.
Zjawiska fizyczne to np.
- parowanie wody (z cieczy robi się gaz, ale jest to dalej ta sama substancja chemiczna, czyli woda),
- topnienie lodu (z ciała stałego robi się ciecz, ale dalej jest to woda),
- topnienie parafiny,
- rozdrobnienie siarki.
Jeżeli w wyniku przemiany powstaje nowa substancja, o zupełnie innych właściwościach, to mówimy, że zachodzi przemiana chemiczna, czyli reakcja chemiczna, np. spalanie węgla (płonący węgiel zamienia się na popiół i gazy spalinowe), rdzewienie żelaza, spalanie parafiny.
Substancja prosta składa się tylko z jednego pierwiastka, natomiast substancja złożona, np. związek chemiczny, składa się z dwóch lub więcej pierwiastków.
Każdy pierwiastek ma swoją nazwę. Nazwy pierwiastków tworzono od imion bogów, nazw miast, nazwisk wybitnych uczonych, czy też od nazw państw, np. Polka Maria Skłodowska-Curie odkryła pierwiastek, który na cześć swojej ojczyzny nazwała polonem.
Już w starożytności, aby alchemicy z różnych krajów mogli łatwiej się porozumiewać przyjęto zamiast nazw pierwiastków ich symbole, np.
W 1815 roku szwedzki chemik Berzeliusz wprowadził obecnie stosowaną symbolikę chemiczną.
Symbol pierwiastka jest to umowny zapis stosowany na całym świecie. Chińczyk, Włoch czy Niemiec pisząc C ma na myśli węgiel.
Symbol pierwiastka składa się z dużej litery, która jest pierwszą literą nazwy łacińskiej. Ponieważ niektóre pierwiastki mają tę samą pierwszą literę, to do pierwszej dużej litery dodaje się drugą lub dalszą małą literę, np.
C - węgiel (carbon)
Ca - wapń (calcium)
Cu - miedź (cuprum)
Symbole pierwiastków możesz znaleźć w tablicy, którą nazywamy układem okresowym. Znajduje się ona na końcu tej książki.
Związek chemiczny składa się co najmniej z dwóch pierwiastków połączonych ze sobą. Posługując się symbolami pierwiastków możemy również zapisać w sposób symboliczny wzory związków chemicznych. Jeżeli w zapisie występują co najmniej dwa symbole pierwiastków, to jest to zapis związku chemicznego i nazywamy go wzorem chemicznym.
Pamiętaj, jeżeli w zapisie chemicznym występuje więcej niż jedna duża litera to mamy do czynienia ze związkiem chemicznym. Jeżeli w zapisie występuje jedna duża litera, to jest to symbol pierwiastka.
Co - symbol pierwiastka - kobaltu,
CO - wzór związku chemicznego - tlenku węgla (II).
Aby pisać wzory związków chemicznych, trzeba jeszcze poznać pewne wiadomości, które są zawarte w dalszej części tej książki.
Pogłębiaj wiedzę w temacie: Podział substancji chemicznych
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.