Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Odkąd na tronie zasiedli silni i zdecydowani władcy z dynastii Tudorów (Henryk VIII i Elżbieta I), rola parlamentu wyraźnie malała. Po śmierci Elżbiety I monarchowie z nowej dynastii Stuartów (czyt. Stjuartów) próbowali kontynuować rządy absolutne. Jednak coraz większe wpływy w państwie zdobywało mieszczaństwo oraz tzw. nowa szlachta (grupa czerpiąca dochody z rolnictwa, handlu i manufaktur). Klasa średnia płaciła wysokie podatki, nie miała jednak wpływu na rządy. Dążyła do wzmocnienia swojego znaczenia politycznego w państwie. Wśród członków tych warstw społecznych było wielu wyznawców purytanizmu (angielska odmiana kalwinizmu - zwalczał przywileje i był wrogiem monarchii). Występowali oni przeciw szlachcie rodowej związanej z dworem królewskim i mającej monopol na handel z koloniami.
Panujący od 1625 roku Karol I był zwolennikiem absolutyzmu, jednak musiał pokonać opór parlamentu (przez 11 lat nie zwoływał jego posiedzeń).
Gdy wybuchł bunt w Szkocji, król był zmuszony zwołać w 1640 roku parlament, który miał wyrazić zgodę na nałożenie nowych podatków przeznaczonych na armię. Otrzymał od parlamentu projekt reform ograniczających jego władzę. Gdy królowi nie udało się aresztować przedstawicieli parlamentu, opuścił Londyn i rozpoczął przygotowania do wojny domowej.
Wkrótce naprzeciw siebie stanęły wojska króla i armia parlamentu złożona z mieszczan, drobnej szlachty i chłopów, dowodzona przez znakomitego dowódcę i organizatora Oliviera Cromwella (czyt. kromłela). Rozbił on wojska królewskie w 1645 roku, a króla, który daremnie szukał pomocy w Szkocji, parlament wykupił od Szkotów i uznał za tyrana i zdrajcę narodu.
W 1648 roku parlament podjął uchwałę, że źródłem władzy jest lud, a parlament najwyższą władzą. Na tej podstawie skazano Karola I na śmierć. Po egzekucji parlament zniósł monarchię i wprowadził republikę. Faktycznie rządził Cromwell, który w 1653 roku rozpędził parlament i ogłosił się lordem protektorem. Jego dyktatorskie rządy oparte były na armii. Po śmierci Cromwella, w 1658 roku, aby zapobiec walkom wewnętrznym parlament zaproponował dynastii Stuartów ponowne objęcie tronu. Jednak nie wrócono do starej formy rządów. Król musiał uznać silną pozycję parlamentu i jego udział w rządzeniu. W 1689 roku parlament uchwalił tzw. ustawę o prawach i stał się najwyższym organem władzy, stojącym nad królem. Ministrowie odpowiadali przed parlamentem (król wybierał ich spośród większości parlamentarnej). Anglia stała się monarchią parlamentarną (władzę sprawuje parlament, a król pełni funkcję reprezentacyjną).
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.