Już starożytni nazywali Egipt „darem Nilu”. Faktycznie, kraj rozwijał się i rósł w siłę dzięki życiodajnym wodom rzeki. Regularne czerwcowe wylewy zapewniały mieszkańcom obfitość plonów i dobrobyt. Aby zapewnić roślinom wodę przez cały rok, Egipcjanie budowali skomplikowane systemy nawadniające (irygacyjne). Ciepły klimat sprzyjał rozwojowi rolnictwa. Uprawiano zboża, takie jak pszenicę i jęczmień, rośliny strączkowe: bób, fasolę, groch, a także sałatę, cebulę, czosnek, ogórki, melony, sezam, len itp. Hodowano krowy i drób.
Cykl prac polowych uzależniony był od stanu rzeki. Wiosenne wylewy nanosiły na pola rzeczny muł, użyźniając glebę. Następnie fellachowie (egipscy chłopi) drewnianymi narzędziami spulchniali pola, przygotowując je pod zasiew. Zboże siano ręcznie, sypiąc ziarno z wiklinowych koszy. Stada zwierząt domowych przepędzano po zasianych zagonach, aby uniemożliwić ptakom wydziobywanie wdeptanych w ziemię ziaren. Dojrzałe rośliny ścinano sierpami. Młócono je ręcznie (cepami), lub przepędzając przez nie zwierzęta oddzielano plewy od ziarna. Zboże magazynowano w spichrzach.
Ziemia podzielona była na wielkie gospodarstwa, które stanowiły własność faraona, dostojników albo kapłanów. Rolnicy zatrzymywali część zbiorów, a część, jako daninę, przekazywali właścicielom gruntów. W miastach żyli handlarze i rzemieślnicy. Domy budowano z wysuszonych na słońcu cegieł zrobionych z mułu rzecznego zmieszanego z sieczką zbożową. Najcięższe prace wykonywali niewolnicy.
W Egipcie rządził władca, którego nazywano „per-aa”, czyli Wielki Dom, co oznaczało pałac, w którym mieszkał (stąd pojęcie faraon). Był on panem wszystkich Egipcjan i naczelnym wodzem, uważano go także za boga. Do niego należała niemal cała ziemia, to on rozstrzygał sprawy i wydawał prawa.
Zwykli poddani nie mieli do niego dostępu. Widywali go jedynie w czasie uroczystości, wtedy padali przed nim na twarz, bojąc się ujrzeć jego oblicze. Faraon, przyjmując gości, występował w bogato zdobionej koronie zwieńczonej znakiem węża, dzierżąc w dłoniach berło, pastorał (zakrzywioną laskę) i bicz. Władca Egiptu żył we wspaniałym pałacu, otoczony sługami i niewolnikami, gotowymi spełnić każdy jego rozkaz. Faraon decydował o wszystkim. Rozpoczynał wojny, zawierał przymierza i pokoje, wydawał polecenia urzędnikom. Urzędnicy zarządzający poszczególnymi prowincjami pilnowali, by każde polecenie faraona było spełnione. Oni też zbierali podatki, nadzorowali pracę niewolników i chłopów, gromadzili zapasy. Sposób, w jaki faraon sprawował władzę, określa się jako despotyczny. Zmarłych faraonów chowano we wspaniałych grobowcach - piramidach. Ciała balsamowano, zabezpieczając przed rozkładem - tak powstawała mumia.
Faraonowi pomagali w rządzeniu urzędnicy, którzy zarządzali poszczególnymi prowincjami (częściami państwa) - organizowali prace przy kanałach i wielkich budowach, zbierali podatki, gromadzili zapasy.
Bardzo ważna była rola kapłanów: uczyli pisać, odprawiali rytuały zapewniające zmarłym pomyślność w życiu pozagrobowym, zajmowali się nauką. Z ich potęgą musiał się liczyć nawet faraon.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.