Wybierz szkołę

Wybierz dział

Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Nadzieje Polaków związane z Napoleonem

Nadzieje Polaków związane z Napoleonem

Legiony Polskie

Po ostatnim rozbiorze w 1795 r. ziemie polskie ostatecznie zostały podzielone między trzech zaborców. Polacy podjęli próby zawiązania spisków, w wyniku których miało wybuchnąć powstanie, w konsekwencji którego Polska miała odzyskać niepodległość. Wielu działaczy politycznych po trzecim rozbiorze udało się na emigrację, przede wszystkim do Francji, licząc na podjęcie przez władze rewolucyjne sprawy polskiej na arenie międzynarodowej i utworzenie polskiej siły zbrojnej u boku rewolucyjnej Francji. Zarówno władze jakobińskie Francji, jak i Dyrektoriat z dużą rezerwą odnosiły się do działań polskich w Paryżu, nie chcąc niepotrzebnie komplikować sobie sprawy w ewentualnych rokowaniach z państwami koalicji antyfrancuskich. Jesienią 1796 r. przybył do Paryża jeden z wodzów insurekcji kościuszkowskiej gen. Jan Henryk Dąbrowski. W porozumieniu z dawną Agencją, reprezentującą interesy polskie we Francji w czasie powstania kościuszkowskiego, zwrócił się do francuskiego Dyrektoriatu z propozycją utworzenia, z żołnierzy polskich pochodzących z Galicji a wziętych do niewoli w czasie walk z Austrią, wojsk polskich walczących u boku Francuzów. Dyrektoriat odesłał Dąbrowskiego do Włoch, do Napoleona Bonaparte walczącego z Austrią. 9 stycznia 1797 r. z inicjatywy Napoleona Bonaparte Jan Henryk Dąbrowski podpisał w Mediolanie układ z Administracją Generalną Republiki Lombardzkiej - u boku wojsk lombardzkich powstał legion polski - polskie mundury z trójkolorową francuską kokardą. Polacy otrzymali obywatelstwo lombardzkie, mogli w razie odzyskania przez Polskę niepodległości powrócić do kraju. Zaciąg początkowo objął ok. 6 tys. ludzi zgrupowanych w dwie Legie. Żołnierze rekrutowali się z jeńców polskich z armii austriackiej i oficerów przebywających na emigracji. Po podpisaniu w Leoben (IV 1797) rozejmu z Austriakami werbunek do Legionów nadal postępował. Józef Wybicki na melodię ludową ułożył pieśń Legionów - Jeszcze Polska nie umarła... W szeregach żołnierzy legionowych panowały stosunki braterstwa i demokracji.

Księstwo Warszawskie 1807-1813

W latach 1805-1806 wojska francuskie i towarzyszący im Polacy zbliżali się do ziem polskich. Po bitwach pod Jeną i Auerstedt (14 X 1806) wojska francuskie wkroczyły do Prus bijąc sprzymierzone wojska prusko-rosyjskie. Napoleon postanowił ponownie przyciągnąć do siebie Polaków. Przywołał Dąbrowskiego i Wybickiego, którzy z inspiracji cesarza Francuzów 3 listopada 1806 r. wydali odezwę z Berlina do Polaków, nawołując do podjęcia walki o wolność. Wkraczające na ziemie polskie wojska francuskie były witane entuzjastycznie, tworzono lokalne władze polskie. W styczniu 1807 r. w Warszawie powstała Komisja Rządząca - władza nad Polską pod zwierzchnictwem Napoleona; rozpoczęło się tworzenie armii polskiej, na czele którejstanął książę Józef Poniatowski. Polacy odznaczyli się chlubnie w walkach z Prusakami i Rosjanami.

Księstwo Warszawskie w latach 1807-1813

Zapamiętaj!

Pokój tylżycki z 7 lipca 1807 r. stanowił o powstaniu z ziemi 2. i 3. zaboru pruskiego Księstwa Warszawskiego, którego władcą został król saski. Gdańsk stał się Wolnym Miastem z francuską załogą. Napoleon oddał obwód białostocki cesarzowi rosyjskiemu jako osobisty podarek. Powstało państewko polskie, jednak nadzieje wielu Polaków nie zostały zrealizowane. Państewko polskie, nie miało w nazwie nawet słowa „Polska”. Napoleon nie bardzo liczył się z Polakami, realizując własne koncepcje.

W Dreźnie 22 lipca 1807 r. Napoleon nadał Księstwu Warszawskiemu konstytucję - ustrój naszego państwa zbliżony był do państw, które tworzył Napoleon, podporządkowując je swoim interesom i realizowaniu polityki hegemonii Francji w Europie.

Księstwo Warszawskie początkowo obejmowało obszar ok. 104 tys. km2 zamieszkany przez 2,6 mln ludzi. W 1807 r. Księstwo podzielone zostało na 6 departamentów, które dzieliły się na powiaty. Było źródłem eksploatacji finansowej i militarnej przez Napoleona. Armia Księstwa liczyła 30 tys. żołnierzy, resztki Legionów to tzw. Legia Nadwiślańska w sile ok. 10 tys. ludzi, walcząca w szeregach wojsk francuskich, pułk szwoleżerów lekkokonnnych stał się częścią gwardii cesarskiej. Część piechoty Księstwa wzięła udział w walkach w Hiszpanii tłumiąc przez 4 lata powstanie ludności.

W 1809 r. wznowiona została wojna austriacko-francuska. Walki toczyły się przede wszystkim w Bawarii, jednak na ziemie Księstwa ruszyła 32-tysięczna armia austriacka pod dowództwem arcyksięcia Ferdynanda d’Esté. 19 kwietnia pod Raszynem 16-tysięczna armia polska pod wodzą księcia Józefa Poniatowskiego powstrzymała wojska austriackie. Warszawa została przejściowo zajęta przez Austriaków, wojska polskie pomaszerowały na południe, zajmując Lublin, Zamość, Sandomierz i Kraków.

Po zwycięstwie Napoleona pod Wagram i podpisaniu pokoju w SchÖnbrunn do Księstwa przyłączone zostały ziemie zdobyte w wojnie - 4 nowe departamenty. Obszar Księstwa wzrósł do 142 tys. km2 a liczba ludności do prawie 4,5 miliona. Wzrosła także liczebność armii polskiej. Obwód tarnopolski przypadł cesarzowi rosyjskiemu Aleksandrowi I.

Klęska Napoleona I w wojnie z Rosją w 1813 r. była końcem istnienia Księstwa Warszawskiego, które dostało się pod panowanie rosyjskie.

Ciekawostki (0)

Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.

Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG

Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka

Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.