Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Pochodził z ubogiej rodziny szlacheckiej osiadłej na Pokuciu. Urodził się 4 października 1741 r. w Hołoskowie. Uczył się w szkole jezuitów, a około 1762 roku ukończył studia teologiczne w Akademii Lwowskiej. Po ukończeniu edukacji był przez pewien czas guwernerem na dworach magnackich, a następnie gospodarował jako dzierżawca we wsiach galicyjskich. Na zaproszenie Adama Kazimierza Czartoryskiego przybył do Warszawy, by pełnić u niego obowiązki sekretarza, a później bibliotekarza. Był już wtedy sławnym poetą, autorem tomiku wierszy Zabawki wierszem i przykłady obyczajne. Przedstawiony królowi na jednym z obiadów czwartkowych „śpiewak Justyny” (jak go wówczas nazywano) mógł zrobić dworską karierę. Miał jednak zbyt duże poczucie niezależności i zbyt małą umiejętność prawienia komplementów, a ponadto źle się czuł w pełnym intryg środo wisku dworskim. W 1793 roku poeta osiadł na dzierżawie - małej kolonii na skraju Puszczy Białowieskiej - przybity decyzjami sejmu grodzieńskiego, zatwierdzającego drugi rozbiór Polski.
Bardzo osobista, sentymentalna twórczość literacka Karpińskiego wzbogaciła się zwłaszcza w okresie Sejmu Czteroletniego o wiersze patriotyczne i społeczne. Karpiński pisał też dramaty, rozprawy, wiersze i pieśni religijne (między innymi jest autorem słynnej kolędy Bóg się rodzi... i pieśni Kiedy ranne wstają zorze...), a także zajmował się przekładami. U schyłku życia napisał niewielki ale bardzo ciekawy pamiętnik, zatytułowany Historia mego wieku i ludzi, z którymi żyłem. Zmarł 16 września 1825 roku w Chorowszczyźnie.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.