Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Cząsteczka wody zbudowana jest z jednego atomu tlenu i dwóch atomów wodoru.
Chemicy badając cząsteczkę wody wyznaczyli kąt pomiędzy wiązaniami. Wynosi on 105°.
Wzór strukturalny wody jest następujący (pamiętamy, że wodór jest zawsze jednowartościowy, a tlen dwuwartościowy).
Tlen na ostatniej powłoce (powłoce walencyjnej) ma 6 elektronów (ponieważ leży w 16 grupie), a wodór 1 elektron (leży w 1 grupie).
Tlen dąży do tego, aby tworząc wiązanie mieć osiem (oktet) elektronów na ostatniej powłoce, a wodór 2 elektrony, dlatego utworzą wspólną parę. Wspólna para elektronowa przesunięta jest w stronę pierwiastka, który ma więcej elektronów walencyjnych, czyli w tym przypadku w kierunku tlenu, możemy to zapisać:
W cząsteczce wody występuje wiązanie kowalencyjne spolaryzowane.
Teraz gdybyśmy podzielili cząsteczkę wzdłuż narysowanej linii, okaże się, że po prawej stronie są dwa ładunki dodatnie (protony w jądrach wodoru). Po lewej stronie są dwa ładunki ujemne więcej, są to elektrony pochodzące od wodoru.
W sumie cząsteczka wody jest elektrycznie obojętna, bo ma tyle samo ładunków dodatnich (+), co i ujemnych (-), ale ładunki są nierównomiernie rozłożone.
Powstały dwa bieguny: dodatni po prawej stronie (więcej ładunków dodatnich) i ujemny po lewej stronie (więcej ładunków ujemnych).
Taką cząsteczkę, w której występują dwa bieguny nazywamy dipolem i mówimy, że ma budowę polarną.
Cząsteczka wody jest dipolem i ma budowę polarną.
Substancje o podobnej budowie mogą się rozpuszczać. Dlatego w wodzie rozpuszczają się substancje o polarnej budowie.
Dzięki obecności biegunów dodatniego i ujemnego w cząsteczce, cząsteczki wody mają zdolność asocjacji, czyli łączenia się pojedynczych cząsteczek w większe grupy. Foremnymi układami cząsteczek są na przykład płatki śniegu.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.