Szekspir, William (1564-1616)

Genialny dramaturg i poeta, któremu zawdzięczamy prawdziwą rewolucję w dziejach dramatu i narodziny nowoczesnego teatru europejskiego, przyszedł na świat w 1564 r. w niewielkim angielskim miasteczku Stratford jako trzecie z ośmiorga dzieci Johna, kmiecia-rękawicznika, później ławnika i burmistrza tego miasta i Mary, pochodzącej ze starej rodziny szlacheckiej. Odebrał dość staranne wykształcenie, zwłaszcza z dziedziny łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki.

Ożenił się bardzo wcześnie, w 1582 r., mając 18 lat, ze starszą od siebie o 7 lat Anną Hathaway. Nie był zbyt troskliwym ojcem dla trojga swoich dzieci, gdyż całym jego życiem okazał się teatr, którym fascynował się od 1586 r. Opuściwszy rodzinny Stratford, grał w różnych teatrach. W tym czasie pisał również sztuki i poematy. Przybywszy do Londynu, zetknął się z teatrem elżbietańskim, a zwłaszcza z Zespołem Sług Lorda Szambelana (zespół teatralny). Został aktorem i autorem sztuk istniejącego od 1576 r. pierwszego w Londynie teatru publicznego „The Theater”. W latach 1590-1599 dał się poznać jako autor kronik historycznych ( Henryk VI, Ryszard III, Henryk IV), tragedii (Romeo i Julia, Juliusz Cezar) i komedii (Komedia omyłek, Jak wam się podoba, Wieczór Trzech Króli). Po pożarze „The Theater” w 1599 r. postawiono na prawym brzegu Tamizy najsłynniejszy z elżbietańskich teatrów „The Globe” (Kula Ziemska), którego współwłaścicielami byli bracia Burbage, Richard i Cuthbert oraz William Szekspir, jak również czterech innych aktorów zespołu Richarda Burbage’a. Wejście do teatru zdobił wizerunek dźwigającego ziemski glob Heraklesa i maksyma: Totus mundus agit histrionem (Cały świat gra jakąś rolę). O rozmachu tego przedsięwzięcia niech świadczy to, że parter i galerie gmachu mieściły dwa tysiące widzów.

Fakt uczestnictwa Szekspira w tym przedsięwzięciu miał bez wątpienia inspirujące znaczenie dla jego twórczości literackiej, bowiem okres od 1599 do 1606 r. jest uważany za okres jego wielkich tragedii. Szczytowe osiągnięcia tego okresu to tragedie: Hamlet, Otello, Król Lear, Makbet oraz komedie: Troilus i Kresyda, Miarka za miarkę.

Za wybitne zasługi swego ojca, burmistrza Stratfordu, Szekspir starał się o tytuł szlachecki, który nadano jego rodzinie w 1596 r. W 1611 roku, u schyłku życia, przeniósł się sławny dramaturg do Stratfordu, gdzie zmarł w 1616 roku. Majątek swój powierzył córce Zuzannie. W okresie schyłkowym pisał tzw. romanse, czyli tragikomedie: Perykles, Burza, Opowieść zimowa.