Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Imperium Rosyjskie po 1815 roku było potęgą nie tylko europejską, ale nawet światową. W Europie rozciągało się od Uralu po ziemie Europy Środkowej. W skład państwa carów po 1815 roku weszło Królestwo Polskie w ścisłej i nierozerwalnej unii personalnej z Rosją. Imperium Rosyjskie było jednak najbardziej zacofanym gospodarczo i społecznie państwem Świętego Przymierza.
Jako zwycięzca w wojnie z Francją Napoleona car Aleksander I (1801-1825) rościł sobie pretensje do odgrywania dominującej roli w Europie. Dzięki związkom rodzinnym i dynastycznym ingerował w wewnętrzne sprawy państw niemieckich, jako aktywny uczestnik Świętego Przymierza wywierał presję na politykę międzynarodową Europy okresu restauracji.
W polityce wewnętrznej, po chwilowych sympatiach liberalnych i konstytucyjnych, doświadczeniach konstytucyjnych Królestwa Polskiego, car Aleksander I usztywnił kurs absolutystyczny, zwalczając nie tylko w swoim państwie wszelkie przejawy myśli postępowej. Rosja po 1815 roku stała się państwem policyjnym, kontrolującym dzięki wszechwładnej carskiej policji, ochranie, wszelkie przejawy życia mieszkańców. Szlachta, sprawująca władzę dominialną nad chłopami, otrzymała prawo wysyłania krnąbrnych chłopów na Syberię. Szkolnictwo i kultura zostały poddane nadzorowi cenzorskiemu. Mimo zapisów w konstytucji Królestwa Polskiego została wprowadzona cenzura i zaostrzony kurs antyliberalny.
W Rosji opozycja do rządów despotycznych carów była nieliczna i dosyć słabo zorganizowana. Wywodziła się z szeregów postępowej szlachty, nielicznego mieszczaństwa i kręgów oficerskich. Po 1815 roku opozycja zaczęła się jednoczyć, stawiając sobie za cel walkę z absolutyzmem carskim, zniesienie systemu feudalno pańszczyźnianego i wprowadzenie konstytucji. W 1821 roku powstał Związek Południowy o nastawieniu republikańskim i bardziej umiarkowany monarchistyczno-konstytucyjny Związek Północny w Petersburgu. Ich członkowie utrzymywali ścisłe kontakty nie tylko między sobą, ale i z działaczami opozycyjnymi w Królestwie Polskim (Towarzystwo Patriotyczne). Wykorzystując zmianę na tronie carskim i objęcie władzy przez Mikołaja I (1825-1855), spiskowcy w grudniu 1825 roku podjęli próbę obalenia cara w wyniku przewrotu wojskowego. Spiskowcy - dekabryści - na skutek zdrady zostali rozbici a na członków sprzysiężenia spadły surowe kary i represje. Nie ominęły one i ziem polskich po wykryciu kontaktów i współpracy polsko-rosyjskiej.
W polityce zagranicznej zarówno Aleksander I, jak i Mikołaj I utrzymywali ścisłe kontakty z Prusami i Austrią w ramach państw Świętego Przymierza. Jednakszczególnie w latach 20. i 30. między Rosją a Austrią doszło do nieporozumień na tle problemu wojen tureckich i wpływów rosyjskich na Bałkanach.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.