Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Janusz Korczak urodził się w Warszawie w 1887 r. Jego prawdziwe nazwisko brzmiało Henryk Goldszmit.
Uczęszczał do gimnazjum, a potem rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym roku wziął udział w konkursie literackim. Napisał sztukę teatralną, ale musiał ją podpisać godłem (pseudonimem). Podpisał: Janusz Korczak. I tak już zostało.
W czasie studiów wydał swoje pierwsze książki: „Dzieci ulicy” i „Dziecko salonu”. Kiedy tylko skończył medycynę, wybuchła wojna i świeżo upieczony doktor pomaszerował na front, leczyć i opatrywać żołnierzy. Po wojnie wrócił do Warszawy i całą swoją mądrość, wiedzę, energię, zapał oddał dzieciom. Pracował dla dzieci, pisał dla dzieci i o dzieciach dla dorosłych. Był lekarzem w warszawskim szpitaliku dziecięcym, wychowawcą na koloniach, założycielem Domu Sierot i jego kierownikiem przez długie lata.
Napisał następujące książki dla dzieci: „Król Maciuś Pierwszy”, „Bankructwo małego Dżeka”, „Kiedy znów będę mały”, „Kajtuś Czarodziej”, „Józki, Jaśki, Franki”.
Doktor Korczak pochodził z rodziny żydowskiej. W czasie okupacji niemieckiej, kiedy wszystkich warszawskich Żydów zamknięto w getcie, przeniesiono tam również Dom Sierot prowadzony przez Janusza Korczaka. Zorganizowano mu ucieczkę. Korczak odmówił, chciał zostać ze swoimi dziećmi. Wywieziono go razem z nimi do obozu koncentracyjnego w Treblince, gdzie wszystkich zagazowano w 1942 r.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.