Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Jarosław Iwaszkiewicz (pseudonim Eleuter) urodził się 20 II 1894 r. w Kalniku pod Kijowem, zmarł 2 III 1980 r. w Warszawie. Prozaik, poeta, dramatopisarz, eseista i tłumacz. Urodzony w środowisku kresowej inteligencji szlacheckiej, kultywującej tradycje patriotyczne, wychowywał się w klimacie kultury zarówno polskiej, jak i rosyjskiej, a także ukraińskiej. Po przybyciu do Warszawy w 1918 r. został współzałożycielem grupy poetyckiej Skamander. Lata okupacji spędził w kraju, w Stawisku. Jego dom był ośrodkiem kulturalnych spotkań i dyskusji twórców. Po wojnie był redaktorem czasopisma „Twórczość”, prezesem Związku Literatów Polskich.
Prozą Iwaszkiewicza rządzi zasada kojarzenia przeciwieństw (np. życie - śmierć, miłość - nienawiść, pamięć - czas) i nadawanie ogólnego sensu losom postaci, które kreśli wyraziście i obdarza bogatym życiem psychicznym oraz wrażliwą świadomością. Postaciom jego powieści i opowiadań towarzyszy prawie zawsze poczucie tragizmu.
Iwaszkiewicz jest autorem licznych zbiorów poezji np.: Oktostychy, Dionizje, Warkocz jesieni; opowiadań: Panny z Wilka, Brzezina, Młyn nad Utratą; powieści: Czerwone tarcze, Lato w Nohant, Sława i chwała.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.