Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Przetrwały dzięki brzydocie

Vampyroteuthis_infernalis_Chun_1910
Vampyroteuthis infernalis, na ilustracji z monografii Chuna (1910). Fot. Domena publiczna

Pożywienie

Stworzenia głębinowe wyewoluowały fascynujące mechanizmy zdobywania pożywienia, którego w tych strefach brakuje. W przypadku braku fotosyntezy (ciemność) większość pożywienia składa się z detrytusu nazywanego też morskim śniegiem lub deszczem, czyli rozkładających się pozostałości drobnoustrojów, alg, roślin i zwierząt z górnych stref oceanu oraz innych organizmów żyjących w głębinach.

Zmiatacze na dnie morskim, którzy zjadają ten „deszcz” detrytusu, to między innymi strzykwy (najczęściej występujące zwierzę denne głębin), wężowidła, ale, co ciekawe także groźnie brzmiąca wampirzyca piekielna

Head_of_a_pacific_Viperfish_4037
Chauliodusy charakteryzują się dużą, rozciągliwą paszczą ze sztyletowatymi zębami. Fot. David Csepp, NMFS/AKFSC/ABL - domena publiczna

Głębinowe ryby, takie jak połykacze, żabnice, Chauliodus czy Anoplogaster, mają bardzo duże usta. Himantolophus groenlandicus, ogromne szczęki na zawiasach oraz duże i rozszerzalne żołądki, które pochłaniają i przetwarzają duże ilości drobnego pożywienia. Podobnie Bathynomus giganteus, który potrafi wytrzymać bez jedzenia nawet kilka tygodni, ale kiedy na niego trafi, objada się tak bardzo, że ma problem z poruszaniem się. Niezwykłym i bardzo rzadko spotykanym zwierzęciem jest płaszczak (Chlamydoselachus anguineus), który poluje na kałamarnice, a nawet inne rekiny. Wiele ryb pelagicznych głębinowych ma niezwykle długie zęby podobne do kłów, jak zębacz pasiasty. Gwarantuje to, że każda schwytana zdobycz ma niewielkie szanse na ucieczkę. 

119252410_s
Rozpiętość odnóży japońskiego kraba pacyficznego osiąga ponad 3 metry! To przykład głębinowego gigantyzmu. Fot. 123 RF

Biorąc pod uwagę zimno, ciemność i potrzebę oszczędzania energii, zwierzęta te (np. japoński krab pacyficzny) wydają się drapieżnikami typu „siedzę i czekam na okazję”, zamiast spalać cenną energię do ścigania i ataku. W rezultacie niektóre zwierzęta głębinowe należące do grup, które kiedyś uważano wyłącznie za filtratory (żywiące się detrytusem), ewoluowały w drapieżniki! Jednym z nich jest mięsożerna predatory tunicate, która ma ogromny syfon przypominający szczękę, dzięki czemu może szybko pochłonąć pływające zwierzęta!

 

***

Ten artykuł powstał w ramach naszej najnowszej kampanii pod hasłem „Interia – portal, który towarzyszy mi każdego dnia”. Więcej ciekawych treści znajdziesz tutaj. 

Zobacz najnowsze artykuły