Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
W I w. n.e. Palestyna znajdowała się pod panowaniem rzymskim. Dla wielu Żydów było ono nie do zniesienia. Wierzyli, że pewnego dnia pojawi się Mesjasz - wysłannik Boga, który poprowadzi ich do walki o wolność. Za wybawiciela zaczęto uważać Jezusa z Nazaretu. Jego zwolennicy uważali go za Syna Bożego, który pojawił się na ziemi, aby przekazać ludziom prawdę o Bogu. Jezus nauczał ludzi, jak mają żyć, aby zasłużyć na zbawienie. Głosił, że Bóg otacza miłością każdego człowieka. Nie wszystkim Żydom podobały się nauki Jezusa. W końcu został postawiony przed sądem i skazany na ukrzyżowanie. Po śmierci nauki Jezusa były kontynuowane przez apostołów, jego uczniów. Wyznawców Jezusa (nazwanego również Chrystusem, czyli Mesjaszem) nazwano chrześcijanami.
Bardzo szybko wokół uczniów Jezusa skupiło się wielu ludzi, którzy uwierzyli w jego nauki. Organizowali się oni we wspólnoty zwane kościołami, którymi kierowali biskupi. Rzymianie początkowo odnosili się nowej religii obojętnie. Jednak kiedy chrześcijanie nie chcieli brać udziału w uroczystościach państwowych i oddawać czci boskiej cesarzom, zaczęto ich prześladować: zabierano im mienie, zsyłano do kamieniołomów, torturowano. Mimo prześladowań, wyznawców nowej religii przybywało. Wielkie zwycięstwo odnieśli chrześcijanie w IV w. n.e., kiedy cesarz Teodozjusz Wielki ogłosił, że chrześcijaństwo jest jedyną religią, którą mogą wyznawać jego poddani.
Chrześcijaństwo należy do największych religii współczesnego świata. Nauki Chrystusa, zebrane w czterech Ewangeliach, czyli pismach głoszących Dobrą Nowinę, wraz z listami i Dziejami Apostolskimi tworzą Nowy Testament. Biblia chrześcijańska składa się ze Starego i Nowego Testamentu.
W początkach średniowiecza wzrosło znaczenie biskupa Rzymu zwanego papieżem. Wraz z umacnianiem się religii chrześcijańskiej rosła pozycja księży i zakonników. Byli to często jedyni wykształceni ludzie, dlatego cieszyli się poważaniem.
Biskup Rzymu od początku istnienia chrześcijaństwa otoczony był szacunkiem, gdyż wierzono, że Kościół w stolicy imperium został założony przez apostoła Piotra, a on był jego następcą. Na czele Kościoła w Konstantynopolu stał patriarcha, jemu nie odpowiadało wzrastające znaczenie papieża. Papież obłożył patriarchę klątwą (osoba wyklęta nie mogła brać udziału w nabożeństwach, przyjmować sakramentów świętych), który jednak to zlekceważył i w ten sposób doszło do rozłamu w Kościele - rozłam ten nazywamy schizmą wschodnią.
Od XI wieku istnieje Kościół prawosławny, nie uznający władzy papieża, i Kościół katolicki, podporządkowujący się tej władzy. Mimo rozbicia, wierni obu kościołów jako podstawę swej wiary uznają Biblię. Zarówno katolicy, jak i prawosławni wierzą w Chrystusa jako Boga, życie pozagrobowe, sakramenty, mają jednak inne świątynie (cerkwie), inaczej odprawia się nabożeństwa, inne są pieśni religijne. Duchowni prawosławni mogą zawierać związki małżeńskie. Wyznawcy prawosławia żyją przede wszystkim w Rosji, Bułgarii, Serbii, Grecji, na Ukrainie i Białorusi.
W XVI wieku w wyniku reformacji doszło do drugiego wielkiego podziału chrześcijaństwa. Marcin Luter uważał, że konieczna jest reforma w Kościele, który nadmiernie dba o władzę i bogactwo. Został potępiony przez papieża i zerwał z Rzymem, w ten sposób narodził się luteranizm - pierwsze spośród wyznań protestanckich (wkrótce pojawiły się inne, np. anglikanizm, kalwinizm). Luter za jedyne źródło prawd wiary uznawał Biblię, odrzucał kult Matki Boskiej i świętych, nie uznawał celibatu - zakazu zawierania małżeństw przez duchownych. Przetłumaczył Biblię na język niemiecki, co spowodowało, że mogli ją czytać wszyscy wierni.
W tej sytuacji w Kościele katolickim przeprowadzone zostały reformy - zlikwidowano nadużycia, które spowodowały wystąpienie Lutra, i wzmocniono dyscyplinę. Nie doszło jednak do połączenia katolicyzmu z protestantyzmem i podział religijny Europy przetrwał do naszych czasów w prawie niezmienionej postaci.
We współczesnym świecie widać dążenie do zjednoczenia chrześcijan wszystkich wyznań w jednym Kościele. Idea ta nazywa się ekumenizmem. Szczególnie propagowana przez papieża Jana Pawła II (wizyty w krajach prawosławnych, rozmowy z patriarchami Kościoła prawosławnego) ma być oparta na zasadach dialogu i wzajemnej tolerancji. Ekumenizm rozumie odmienność różnych wyznań chrześcijańskich, propaguje jednocześnie porozumienie i współpracę między nimi.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.