Wybierz szkołę

Wybierz dział

Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Nowa Heloiza (fragmenty) (J. J. Rousseau)

Problematyka

Tytuł

Julia, czyli Nowa Heloiza, listy dwojga kochanków, mieszkańców małego miasteczka u stóp Alp - tak brzmiał pełny tytuł powieści Rousseau. Autor nawiązuje do historii Heloizy i Abelarda, nieszczęśliwych kochanków z epoki średniowiecza. Rousseau opowiada o niespełnionej miłości nauczyciela i uczennicy z Clarens w Szwajcarii, którzy z powodu różnic klasowych i społecznych nie mogli być razem, ale nigdy nie przestali o sobie myśleć i darzyć się gorącym uczuciem.

Nowa Heloiza jako powieść sentymentalna

Nowa Heloiza stała się jedną z najsłynniejszych lektur oświecenia, miała do końca XVIII wieku ponad 70 wydań. Popularność utworu wynikała z podjętej przez autora tematyki, gdyż w epoce rozumu i dedukcji Rousseau napisał powieść sentymentalną, głoszącą pierwszeństwo uczuć nad rozumem, ukazującą wpływ natury na rozwój wrażliwości ludzkiej. Twórca zaprezentował wachlarz różnorodnych doznań miłosnych, które są udziałem wykreowanych przez niego bohaterów, ukazana jest tęsknota, niepewność, rozterki, uwielbienie. Julia i Saint-Preux zdają sobie sprawę, że ich uczucie nie może się spełnić, toteż starają się walczyć z tą zakazaną miłością, nie chcą się spotykać, chociaż bardzo za sobą tęsknią, nie chcą do siebie pisać listów, chociaż jest to istotą ich życia, żałują, że się poznali, choć nie są w stanie wyobrazić sobie, że mogliby się nigdy w życiu nie spotkać. Autor kreśląc taki obraz kochanków stara się wzbudzić w czytelniku współczucie dla nieszczęśliwie zakochanych. Przeżycia wewnętrzne postaci z XVIII wiecznego utworu są autentyczne dla współczesnego odbiorcy, gdyż miłość to uczucie, które od wieków towarzyszy człowiekowi, za anachroniczny można uznać sposób wyrażania tych doznań (zwroty pojawiające się w listach).

Nowa Heloiza jako powieść epistolarna

Utwór Rousseau jest powieścią w listach (epistolarna), wykorzystanie listów w utworze pozwala na ekspresję, subiektywizm w przedstawieniu doznań miłosnych i uczuć, które są udziałem bohaterów, np.: „Niech Pani odwraca ode mnie swój słodki, ale śmierć niosący wzrok; niech Pani chowa przed mym spojrzeniem swe rysy, wyraz twarzy, ramiona, ręce, jasne włosy, gesty... niech pani stanie się, o zgrozo, inną, niż jest, aby moje serce mogło wrócić do równowagi”, „Zamiast rzucić w ogień Twój pierwszy list albo go zanieść matce, ośmieliłam się go otworzyć. Chciałam sobie zakazać odpowiedzi na te nieszczęsne listy, których nie potrafiłam nie czytać”.

Ciekawostki (0)

Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.

Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG

Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka

Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.