Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Ten wybitny polityk i publicysta, a także poeta, urodził się 29 września 1747 roku w Będominie, a zmarł w Manieczkach 10 marca 1822 roku. Pochodził ze średnio zamożnej rodziny szlacheckiej, która sfinansowała jego wykształcenie w kolegium jezuickim w Gdańsku, a potem studia uniwersyteckie w Lejdzie. Był typem samouka, który przez całe życie intensywnie się dokształcał. W 1767 roku został obrany posłem na sejm. Później brał udział w konfederacji barskiej, a w czasach stanisławowskich był działaczem Komisji Edukacji Narodowej i współpracował z Andrzejem Zamoyskim przy układaniu projektu kodeksu praw cywilnych. Następnie walczył w powstaniu kościuszkowskim, a po jego upadku - skazany zaocznie przez Prusaków na karę śmierci i konfiskatę majątku - wyemigrował w 1795 roku do Paryża. Włączył się tam do ruchu mającego na celu utworzenie polskich sił zbrojnych za granicą i od 1797 roku kierował propagandą w głównej kwaterze Legionów Dąbrowskiego we Włoszech. W 1805 roku został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Odegrał również znaczą rolę w tworzeniu Księstwa Warszawskiego, nie wszedł jednak w skład rządu. W latach 1817-1820 pełnił funkcję prezesa Sądu Najwyższego w Królestwie Polskim.
Oprócz wybitnej publicystyki pozostawił po sobie następujące utwory: Listy patriotyczne, komedię obyczajową Kulig, operę Kmiotek, komedię polityczną
Szlachcic mieszczaninem oraz pamiętniki Życie moje. Tematyka jego twórczości skupiała się głównie na życiu politycznym oraz niekiedy życiu społecznym narodu. Do historii przeszedł głównie jako twórca Pieśni Legionów Polskich we Włoszech, która stała się polskim hymnem narodowym.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.