Rodzaj literacki: epika
Gatunek literacki: powieść sentymentalna (powieść w listach - epistolarna)
Wydarzenia rozgrywają się w XVIII wieku, w „małym miasteczku u stóp Alp” o nazwie Clarens.
Julia d’Etange - adresatka listów Saint-Preux, jego ukochana, mężatka. Z powodu decyzji ojca nie może poślubić Saint-Preux, więc aby być blisko niego postanawia zaaranżować jego małżeństwo ze swoją przyjaciółką. Mężczyzna się na to nie zgadza, jednocześnie nie może się rozstać z ukochaną. Cierpienie miłosne sprawia, że Julia czuje się coraz bardziej nieszczęśliwa. W końcu umiera.
Saint-Preux - zakochany w Julii, był jej nauczycielem.
Pan de Wolmar - mąż Julii, przeciętny mieszczanin.
Pan d’Etange - ojciec bohaterki, swoim despotyzmem, nieugiętą postawą, surowością, żądaniem bezwzględnego posłuszeństwa sprowadza na córkę nieszczęście.
Nadawca listu przypomina Julii okoliczności, w jakich oboje się poznali. Na życzenie matki dziewczyny młodzieniec zaczął uczyć Julię i zapałali do siebie miłością. Uczucie to zawładnęło ich życiem, tęsknili za sobą, nie mogli znieść dłuższego rozstania. Młodzieniec chciałby zapomnieć o dziewczynie, prosi w liście Julię, aby ta odwracała od niego wzrok, nie rozmawiała z nim, a wtedy być może będzie w stanie zapomnieć o niej.
Nadawca nawiązuje do Listów Heloizy i Abelarda (korespondencja średniowiecznych kochanków), mówi o swoim współczuciu, jakie żywił do Heloizy i o swojej niechęci do Abelarda. Uświadamia sobie, iż właśnie poprzez swoje zachowanie przypomina Abelarda. Człowiek głoszący zasady moralne, których nie przestrzega, nie jest wiarygodny, zaś miłość pozbawiona uczciwości traci powab i czar, nie może być uczuciem spełnionym i szczęśliwym.
Julia wspomina chwilę, kiedy po raz pierwszy spotkała ukochanego. Próbowała udawać wobec niego obojętność, ale kiedy otrzymała od niego pierwszy list, nie potrafiła go wyrzucić i zaczęła odpisywać na kolejne listy rozniecając tym samym w swoim sercu miłość do ukochanego.
Julia, czyli Nowa Heloiza, listy dwojga kochanków, mieszkańców małego miasteczka u stóp Alp - tak brzmiał pełny tytuł powieści Rousseau. Autor nawiązuje do historii Heloizy i Abelarda, nieszczęśliwych kochanków z epoki średniowiecza. Rousseau opowiada o niespełnionej miłości nauczyciela i uczennicy z Clarens w Szwajcarii, którzy z powodu różnic klasowych i społecznych nie mogli być razem, ale nigdy nie przestali o sobie myśleć i darzyć się gorącym uczuciem.
Nowa Heloiza stała się jedną z najsłynniejszych lektur oświecenia, miała do końca XVIII wieku ponad 70 wydań. Popularność utworu wynikała z podjętej przez autora tematyki, gdyż w epoce rozumu i dedukcji Rousseau napisał powieść sentymentalną, głoszącą pierwszeństwo uczuć nad rozumem, ukazującą wpływ natury na rozwój wrażliwości ludzkiej. Twórca zaprezentował wachlarz różnorodnych doznań miłosnych, które są udziałem wykreowanych przez niego bohaterów, ukazana jest tęsknota, niepewność, rozterki, uwielbienie. Julia i Saint-Preux zdają sobie sprawę, że ich uczucie nie może się spełnić, toteż starają się walczyć z tą zakazaną miłością, nie chcą się spotykać, chociaż bardzo za sobą tęsknią, nie chcą do siebie pisać listów, chociaż jest to istotą ich życia, żałują, że się poznali, choć nie są w stanie wyobrazić sobie, że mogliby się nigdy w życiu nie spotkać. Autor kreśląc taki obraz kochanków stara się wzbudzić w czytelniku współczucie dla nieszczęśliwie zakochanych. Przeżycia wewnętrzne postaci z XVIII wiecznego utworu są autentyczne dla współczesnego odbiorcy, gdyż miłość to uczucie, które od wieków towarzyszy człowiekowi, za anachroniczny można uznać sposób wyrażania tych doznań (zwroty pojawiające się w listach).
Utwór Rousseau jest powieścią w listach (epistolarna), wykorzystanie listów w utworze pozwala na ekspresję, subiektywizm w przedstawieniu doznań miłosnych i uczuć, które są udziałem bohaterów, np.: „Niech Pani odwraca ode mnie swój słodki, ale śmierć niosący wzrok; niech Pani chowa przed mym spojrzeniem swe rysy, wyraz twarzy, ramiona, ręce, jasne włosy, gesty... niech pani stanie się, o zgrozo, inną, niż jest, aby moje serce mogło wrócić do równowagi”, „Zamiast rzucić w ogień Twój pierwszy list albo go zanieść matce, ośmieliłam się go otworzyć. Chciałam sobie zakazać odpowiedzi na te nieszczęsne listy, których nie potrafiłam nie czytać”.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.