Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Piotr Skarga, kaznodzieja silnie związany z ruchem kontrreformacji, urodził się w 1536 roku w Grójcu na Mazowszu, zmarł w Krakowie w 1612 roku. Po studiach w Akademii Krakowskiej i pobycie w Wiedniu (ze swoim wychowankiem, Janem Tęczyńskim) Skarga przyjął święcenia kapłańskie i wstąpił do zakonu jezuickiego w Rzymie. Po powrocie do kraju pracował jako wykładowca w kolegiach jezuickich, był pierwszym rektorem powołanej w Wilnie Akademii. Od 1588 roku był nadwornym kaznodzieją króla Zygmunta III, w tym czasie wygłaszał swoje kazania na sejmach. Ostatnie lata swego życia spędził w Krakowie. Skarga był autorem utrzymanej w duchu kontrreformacji rozprawy pt. O jedności kościoła Bożego. Kazania na niedzielę i święta całego roku oraz hagiograficznych Żywotów świętych. Najbardziej znanym jego dziełem były Kazania sejmowe, dzięki którym utrwaliła się legenda Skargi jako wieszcza, przepowiadającego upadek Polski. Szczególną popularność zyskał Skarga w okresie romantyzmu dzięki Adamowi Mickiewiczowi, który poświęcił mu kilka wykładów. Legendę kaznodziei umocnił obraz Jana Matejki, przedstawiający Piotra Skargę w trakcie głoszenia kazania. Doczesne szczątki autora Kazań sejmowych spoczęły w krakowskim kościele św. Piotra i Pawła.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.