Humanizm to prąd i kierunek umysłowy, który rozwinął się w Europie w XV i XVI wieku. Humaniści to uczeni, studiujący kulturę i języki starożytne, głównie łaciński i grecki, w mniejszym stopniu hebrajski. Kształtowali poglądy i postawę życiową według ideałów antycznych. Humanizm w szerszym znaczeniu oznaczał zainteresowanie człowiekiem, jego życiem i śmiercią, wadami i zaletami, otaczającym go światem. Rozwinął się najpierw we Włoszech, gdzie znalazł dogodne kulturowe i społeczne warunki rozwoju. Wielu zamożnych ludzi - mecenasów - wspierało materialnie rozwój kultury i nauki.
Terminem odrodzenie (albo renesans, z łac. renascire - odrodzić się) określa się rozkwit kultury, który nastąpił we Włoszech w XV, a w całej Europie w XVI wieku.
„Odkrycie” starożytności w Europie nastąpiło za pośrednictwem:
- arabskim - jednak nie bezpośrednio, ale przez czytanie tłumaczeń arabskich dzieł starożytnych: Platona, Arystotelesa, Euklidesa, Ptolemeusza;
- bizantyjskim - zacieśnianie kontaktów od czasu wypraw krzyżowych, a szczególnie po upadku Konstantynopola, kiedy to do Włoch przybyło wielu Greków - uciekinierów ze Wschodu. Przynieśli ze sobą znajomość tradycji antycznej i popularyzowali ją w Europie Zachodniej.
Od upadku Konstantynopola w 1453 r. nastąpił żywiołowy rozwój humanizmu w Italii, a następnie w całej Europie.
Rozwój humanizmu i renesansu następował dzięki bogatym i kulturalnym władcom. Do nich możemy szczególnie zaliczyć Eneasza Sylwiusza Piccolominiego - papieża Piusa II (1458-1464) i władców florenckich z rodziny Medici: Wawrzyńca Wspaniałego, a także jego syna papieża Leona X (1513-1521), który m.in. zlecił Michałowi Aniołowi budowę Bazyliki św. Piotra.
Wzorem człowieka renesansu i humanisty był Leonardo da Vinci (1452-1519), zajmujący się matematyką, mechaniką, medycyną (anatomia), biologią, geografią, architekturą, malarstwem i rzeźbą. Jego prace wywarły wielki wpływ na rozwój badań naukowych różnych dziedzin wiedzy.
Obok niego najwybitniejszymi mistrzami włoskiego renesansu są:
- Rafael Santi (1483-1520): Madonny, Szkoła ateńska, freski watykańskie, portrety papieży: Juliusza II, Leona X;
- Michał Anioł (Michelangelo Buonarroti, 1475-1564): rzeźbiarz i twórca fresków w Kaplicy Sykstyńskiej;
- Tycjan (Tiziano Vecellio, 1480-1576): Miłość ziemska i niebiańska, Odpoczywająca Wenus, malarstwo portretowe.
Artyści renesansowi nawiązywali do sztuki antyku i czerpali z niej wzory.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.