Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierz
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Rycerze nade wszystko cenili swój honor. Przedkładali go nawet nad własne życie. Rycerz raz okryty hańbą, tracił szacunek na całe życie, a zła sława ciążyła często na całych późniejszych pokoleniach jego potomków. Podstawową zasadą rycerza była obrona wiary, ojczyzny i władcy. Miał również spieszyć z pomocą słabszym, szczególnie dzieciom i kobietom, bronić czci wybranki serca (niekoniecznie była nią żona rycerza, mógł złożyć śluby wierności np. żonie swego pana).
Nie mógł uchylać się od walki (czy to autentycznej walki z wrogami, czy też turniejowej walki „pokazowej”). Rycerz był również zobowiązany być prawdomówny i odważny, walczyć uczciwie i traktować godnie przeciwnika, który zasługiwał na szacunek już choćby przez fakt, że sam był rycerzem. Miał doskonalić swe umiejętności przy wszystkich nadarzających się okazjach (polowania, turnieje), aby w każdej chwili być gotowym spieszyć z pomocą potrzebującym.
Czy wiesz, że...
Turnieje rycerskie odbywały się według ściśle określonych reguł. Najpierw była gonitwa do pierścienia. Należało trafić ostrzem kopii w środek metalowego krążka zawieszonego dwa, trzy metry nad ziemią. Była to konkurencja dla młodych rycerzy. Główną konkurencją była walka „na ostre”. Rycerz w pełnej zbroi starał się zrzucić przeciwnika z konia za pomocą kopii, a jeżeli ten zdołał się podnieść, dalej walczono na miecze. W Polsce już w XIII wieku urządzano turnieje rycerskie na Śląsku. Rycerzem sławnym z wielu zwycięstw był książę wrocławski Henryk IV Probus, czyli Prawy. Był on również organizatorem wielu turniejów i propagatorem rycerskich obyczajów. Najsławniejszym polskim rycerzem był Zawisza Czarny z Garbowa, herbu Sulima, niepokonany w turniejach, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, który zginął z rąk Turków w 1428 roku. Już za życia uważany był za wzór prawości i cnót rycerskich.
Zapamiętaj!
Rycerze to ludzie zajmujący się wojenny rzemiosłem, którzy w zamian za pewne przywileje (otrzymaną od władcy ziemię) bronili władcy i państwa. Oznaką rycerza były ostrogi i pas, do którego przypinano miecz. Rycerzem mógł zostać tylko potomek rycerskiego rodu.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.