The Present Perfect Tense

Zastosowanie

Present Perfect jest jednym z czterech czasów teraźniejszych. Należy jeszcze raz podkreślić, że jest to czas teraźniejszy, mimo że niejednokrotnie zdania wyrażane w tym czasie tłumaczymy na język polski, używając czasu przeszłego. Zawsze ma on jednak ścisły związek z teraźniejszością.

Czas ten stosujemy, żeby wyrazić:

⇒ czynność, która miała miejsce w niedalekiej przeszłości, która właśnie się zakończyła. Stosujemy tu słówko just (właśnie)

He has just gone out. (Właśnie wyszedł.)

Jeszcze krzesło, na którym siedział, jest ciepłe; jeszcze tli się pozostawiony w popielniczce niedopałek; jeszcze czuć zapach wody po goleniu, której używa. Wyszedł tak niedawno, że jeszcze go można złapać przy wyjściu z budynku.

⇒ czynność, która miała miejsce w niedalekiej przeszłości, której daty nie podajemy (bo jej nie znamy albo nie jest ważna)

I have had lunch. (Zjadłem obiad).

Choć go zjadłem w przeszłości, to skutek teraźniejszy jest taki, że nie jestem głodny, że nie naciągnę nikogo na zafundowanie mi obiadu.

⇒ czynność, która została wykonana w niedalekiej przeszłości, ale jej skutki można zauważyć w teraźniejszości

She has cleaned her flat.

(Posprzątała mieszkanie).

Posprzątała je w przeszłości, ale skutki widać teraz: mieszkanie jest czyste, aż miło popatrzeć.

⇒ czynność, która zdarzyła się już dość dawno, ale istnieje nadal związek z teraźniejszością, np. prawdopodobieństwo, że czynność powtórzy się ponownie

I have seen a wolf in this forrest.

(Widziałem wilka w tym lesie).

Widziałem go dawno, ale całkiem możliwe, że wilki tu dalej są i że może być w tym lesie niebezpiecznie.

⇒ czynność, która zdarzyła się w przeszłości w okresie, który jeszcze się nie skończył, ale wciąż trwa

I have seen John twice this week. (W tym tygodniu widziałem Johna dwa razy.)

Choć jest piątek, a ja go widziałem w poniedziałek i wtorek, to i tak użyję czasu teraźniejszego, ponieważ ten tydzień się jeszcze nie skończył. Nawet gdyby w omawianym stuleciu były dwie wojny - jedna 80, a druga 60 lat temu - to jeżeli stulecie dalej trwa, nie użyjemy czasu przeszłego, ale teraźniejszy Present Perfect.

Present Perfect. Początek tygodnia, widziałem Johna, koniec tygodnia.

Częsty błąd: * I saw John twice this morning.

(jeśli ranek się jeszcze nie skończył)

⇒ czynność, która zdarzyła się niedawno, i do wyrażenia której używamy przysłówka recently, lately (ostatnio, niedawno)

I have seen a good film recently. (Ostatnio widziałem dobry film.)

⇒ czynność lub stan, które zaczęły się w przeszłości, i trwają do tej pory (albo dopiero co się skończyły)

He has smoked since he left secondary school.

(Pali, odkąd skończył szkołę średnią.)

Palił i dalej pali.

Częsty błąd: *He smokes since he left secondary school.

I haven't seen you for a long time. (Nie widziałem cię od dawna.)

Powyższe zastosowanie wymaga często podania momentu, od którego dany stan trwa, lub długości jego trwania. Stosujemy tu dwa słówka:

for - dla wyrażenia długości trwania tego stanu, podanego w jednostkach czasu (np. godzinach, dniach, tygodniach itd.)

I have lived here for fifteen years. (Mieszkam tu od piętnastu lat).

Częsty błąd: * I live here for fifteen years.

since - dla wyrażenia momentu rozpoczęcia tego stanu, z podaniem określonej daty, godziny itd.

I have lived here since 1985. (Mieszkam to od 1985.)

Częsty błąd: * I live here since 1985.

⇒ czynność przy której opisie stosujemy słówka: already (już), yet (już, jeszcze), ever (kiedykolwiek), never (nigdy), up till now (do tej pory), so far (jak dotąd). Należy przy tym pamiętać, że nasza wypowiedź odnosi się do niesprecyzowanego w przeszłości czasu oraz że ważny jest teraźniejszy skutek.

- Słówko already (już) stosujemy w zdaniach twierdzących zaraz po operatorze have/has.

I have already made the bad. (Już pościeliłem łóżko).

- Słówko yet stosowane jest w pytaniach (ma ono wtedy znaczenie „już”) lub w zdaniach przeczących ( w tym jednak przypadku znaczy ono „jeszcze.”) Bez względu jednak na rodzaj zdania słówko yet umieszczamy zawsze na jego końcu.

Have you watered the flowers yet? (Czy podlałeś już kwiaty?).

He hasn’t left the office yet. (On nie wyszedł jeszcze z biura).

- Słówko ever (kiedykolwiek) stosowane jest w pytaniach, kiedy chcemy się dowiedzieć czy pytana przez nas osoba kiedyś wcześniej wykonywała jakąś czynność, była świadkiem czegoś itp.

Have you ever been to New York? (Czy kiedykolwiek byłeś w Nowym Jorku?)

- Słówko never stosujemy gdy chcemy powiedzieć że nigdy nie robiliśmy lub doświadczyliśmy czegoś.

I have never driven a car. (Nigdy nie prowadziłem samochodu).

- Zwroty up till now (do tej pory) oraz so far (jak dotąd) stosujemy, mówiąc o okresie poprzedzającym moment obecny.

He has received 20 letters so far. (Dostał jak dotąd 20 listów).

Up till now I have visited five countries. (Do tej pory odwiedziłem pięć krajów).

Forma

Orzeczenie w tym czasie składa się z dwóch elementów:

⇒ odpowiedniej formy czasownika have w zależności od liczby i osoby

⇒ imiesłowu biernego (Past Participle) czasownika głównego

Czasowniki regularne

W przypadku czasowników regularnych (np. ask, want, walk, etc.), do formy bezokolicznika zarówno w formie Simple Past jak i Past Participle dodajemy końcówkę -ed, np.

bezokolicznik (Infinitive): to work Past Participle: worked

Do bezokolicznika czasownika, zakończonego na -e dodajemy tylko -d, np.

bezokolicznik: to love Past Participle: loved

Jeśli jednosylabowy czasownik zakończony jest na pojedynczą spółgłoskę, poprzedzoną pojedynczą samogłoską, przed dodaniem końcówki -ed spółgłoskę tę podwajamy, np.

bezokolicznik: to stop Simple Past i Past Participle: stopped

Powyższa reguła dotyczy również czasowników dwusylabowych, w których akcent pada na ostatnią sylabę, np.

bezokolicznik: to admit Simple Past i Past Participle: admitted

W przypadku czasownika zakończonego na spółgłoskę -l, poprzedzoną pojedynczą samogłoską, końcowe -l zawsze podwajamy, np.

bezokolicznik: to travel Simple Past i Past Participle: travelled

(Jak pamiętamy, powyższe trzy reguły dotyczące pisowni mają zastosowanie do czasowników przed dodaniem końcówki -ing).

Jeśli czasownik zakończony jest na literę -y poprzedzoną spółgłoską, końcowe -y należy zamienić na -i- i dopiero potem dodać końcówkę -ed, np.

bezokolicznik: to try Simple Past i Past Participle: tried

Ale jeśli czasownik zakończony jest na -y poprzedzone samogłoską, nie zmieniamy -y, np.

bezokolicznik: to obey Simple Past i Past Participle: obeyed

Czasowniki nieregularne

Jeśli czasownik należy do czasowników nieregularnych (np. go, have, do, etc.), należy zastosować jego formę Past Participle. Niestety, nie ma reguły, która pomogłaby łatwo stosować daną formę. Trzeba się nauczyć na pamięć formy Past Participle każdego czasownika nieregularnego z osobna. Na domiar złego, większość najbardziej przydatnych w życiu codziennym czasowników to czasowniki nieregularne. Lista czasowników nieregularnych (List of irregular verbs) podana jest w większości podręczników i słowników.

Zdania twierdzące

I *have cleaned* the flat.	*I’ve gone* to the cinema.
You have cleaned the flat.	You’ve gone to the cinema.
He *has cleaned* the flat.	*He’s gone* to the cinema.
She has cleaned the flat.	She’s gone to the cinema.
It has cleaned the flat.	It’s gone to the cinema.
We have cleaned the flat.	We’ve gone to the cinema.
You have cleaned the flat.	You’ve gone to the cinema.
They have cleaned the flat.	They’ve gone to the cinema.

Zdania pytające

Operator w pytaniu występuje przed podmiotem. Czasownik zawsze ma formę imiesłowu biernego.

*Have* I *cleaned* the flat?	*Have* I *gone* to the cinema?
Have you cleaned the flat?	Have you gone to the cinema?
*Has* he *cleaned* the flat?	*Has* he *gone* to the cinema?
Has she cleaned the flat?	Has she gone to the cinema?
Has it cleaned the flat?	Has it gone to the cinema?
Have we cleaned the flat?	Have we gone to the cinema?
Have you cleaned the flat?	Have you gone to the cinema?
Have they cleaned the flat?	Have they gone to the cinema?

Zdania przeczące

W zdaniach przeczących po operatorze następuje słówko przeczące not. Czasownik zawsze ma formę imiesłowu biernego.

I *have not cleaned* the flat.	I *haven’t* gone to the cinema.
You have not cleaned the flat.	You haven’t gone to the cinema.
He *has not cleaned* the flat.	He *hasn’t* gone to the cinema.
She has not cleaned the flat.	She hasn’t gone to the cinema.
It has not cleaned the flat.	It hasn’t gone to the cinema.
We have not cleaned the flat.	We haven’t gone to the cinema.
You have not cleaned the flat.	You haven’t gone to the cinema.
They have not cleaned the flat.	They haven’t gone to the cinema.

Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka

Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.

Wybierz treść

Wybierz szkołę

Wybierz przedmiot

Wybierz dział

Opracowania

The Present Perfect Tense