Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Kiedy stosujemy ten czas gramatyczny? Nie jest to tak proste, jak w języku polskim, kiedy fakt, że czynność dzieje się w teraźniejszości, uprawnia do zastosowania jedynego w naszym języku czasu teraźniejszego.
W języku angielskim czas ten opisuje raczej aktualny stan rzeczy, sytuację, a nie czynność, którą można zaobserwować tu i teraz.
Przykłady:
⇒ czynność, która stanowi nawyk danej osoby
After breakfast I read a newspaper. (Po śniadaniu czytam /czytuję/ gazetę).
Nie czytam jej teraz, ale mój nawyk jest czymś teraźniejszym, moją stałą cechą.
⇒ nałóg
He smokes a lot. (On dużo pali).
Choć nie pali w tym momencie, to jednak jest palaczem, regularnie kupuje papierosy, męczy go suchy kaszel rano, ma żółte palce itd.
⇒ prawdy przyrodnicze (fizyczne, chemiczne, biologiczne)
Water boils at 100°C. (Woda wrze w temperaturze 100°C).
Summer follows spring. (Lato następuje po wiośnie).
Dogs bark. (Psy szczekają /a nie, np. miauczą/).
⇒ czynności powtarzające się z jakąś częstotliwością, z zastosowaniem przysłówków takich jak always (zawsze), never (nigdy), often (często), seldom (rzadko), usually (zazwyczaj), sometimes (czasami), wyrażeń przysłówkowych, takich jak np. every week (co tydzień), on Sundays (w niedziele), twice a month (dwa razy w miesiącu) itd.
(w poniższych przykładach przysłówek występuje przed czasownikiem).
I always get up at seven. (Zawsze wstaję o siódmej).
He never goes to bed before midnight. (Nigdy nie chodzi spać przed północą).
They often play football in the afternoon. (Często grają w piłkę popołudniami).
I seldom go to the theatre. (Rzadko chodzę do teatru).
Forma
Twierdząca
Przecząca
Zgadzamy się
So do I.
Neither do I.
Nie zgadzamy się
(But) I don't.
(But) I do.
She usually drinks coffee for breakfast. (Zazwyczaj na śniadanie pije kawę).
We sometimes play bridge. (Czasami gramy w brydża).
(w poniższym przykładzie wyrażenie przysłówkowe występuje na końcu zdania)
I go to the cinema every week. (Chodzę do kina co tydzień).
⇒ stały stan, aktualny, prawdziwy dla danej osoby lub sytuacji, np.
I live in Cracow. (Mieszkam w Krakowie).
Choć nie ma mnie w Krakowie od roku, to jednak mam tu swój stały adres, tu jest mieszkanie, dom w którym trzymam swoje rzeczy, pamiątki itp., tu jest miejsce, które kocham i do którego zawsze chętnie wracam po podróży.
I usually go to school by bus, but today I am walking.
(Zazwyczaj jeżdżę do szkoły autobusem /a więc jest to stan stały/, ale dzisiaj /wyjątkowo/ idę na piechotę).
⇒ Niektóre czasowniki, zwykle nie występują w formie ciągłej (patrz: omówienie czasu The Present Continuous Tense), np. opisujące postrzeganie zmysłowe (np. see - widzieć, hear - słyszeć, smell - czuć powonieniem, feel - czuć dotykiem, taste - mieć smak), uczucia i emocje (np. love - kochać, like - lubić, hate - nienawidzić, want - chcieć) lub aktywność umysłową (np. believe - wierzyć, think - uważać, remember - pamiętać), np.
Do you see that man? (Czy widzisz tego człowieka?)
(Ale lepiej powiedzieć: Can you see that man?)
I want an ice cream. (Chcę loda).
I think you are wrong. (Myślę, że się mylisz).
Część z tych czasowników może zostać zastosowana w formie ciągłej, jednak zmienia się wtedy ich znaczenie, np.
This coffee smells strange. (Ta kawa dziwnie pachnie).
ale
Why is he smelling his coffee? (Czemu on wącha swoją kawę?)
⇒ warto wiedzieć, że czas ten stosuje się do przytoczenia słów listu, książki, ogłoszenia itd., np.
What does she say in her letter? (Co ona mówi w swoim liście?)
The notice says, "No parking." (Obwieszczenie mówi: Zakaz parkowania).
⇒ używa się go również w nagłówkach prasowych, np.
QUEEN MEETS PRIME MINISTER (Królowa spotyka się z premierem).
⇒ na koniec trzeba pamiętać, że za pomocą tego czasu można wyrazić zaplanowaną czynność, mającą się odbyć w przyszłości, najczęściej odnoszącą się do rozkładów jazd, zaplanowanych wydarzeń kulturalnych itp., np.
The train leaves at 10 o’clock. (Pociąg odjeżdża o dziesiątej).
The concert begins at 9 o’clock next Friday.
(Koncert rozpoczyna się o dziewiątej w przyszły piątek).
(patrz: Sposoby wyrażania przyszłości)
Uwaga!
W języku polskim, jeśli chcemy powiedzieć, że czynność lub sytuacja trwa od jakiegoś czasu, stosujemy czas teraźniejszy, np. Pracuję w tym banku od 5 lat. W języku angielskim do tego celu stosujemy czas teraźniejszy, ale inny niż Present Simple, bo Present Perfect (patrz: omówienie tego czasu). Nie można zatem powiedzieć: * I work in this bank for 5 years. Musimy powiedzieć: I have worked in this bank for 5 years. (patrz: The Present Perfect Tense).
Jak „wygląda” ten czas?
⇒ w zdaniach twierdzących czasownik ma taką samą formę jak bezokolicznik, czyli najbardziej podstawową (z jednym wyjątkiem).
I tak:
I work in a bank.
You work in a bank.
He / she / it works in a bank. (tu wspomniany wyjątek: w III osobie liczby pojedynczej /he, she, it/ dodajemy do czasownika końcówkę -s)
We work in a bank.
You work in a bank.
They work in a bank.
Uwaga
Jeśli czasownik zakończony jest na -ss, -sh, -ch, -x i -o, dodajemy -es, a nie samo -s, np.
| I kiss | he / she / it kisses |
| I push | he / she / it pushes |
| I watch | he / she / it watches |
| I do | he / she / it does (to warto zapamiętać, o czym za chwilę) |
Jeśli czasownik zakończony jest na -y po spółgłosce, „y” zamieniamy na „i” i dodajemy -es, np.
| I try | he / she / it tries |
ale nie wpadajmy w pułapkę mechanicznego zamieniania „y” na „i”. Jeśli przed „y” jest samogłoska, nic nie zamieniamy i dodajemy „s”, np.
| I say | he / she / it says |
⇒ w zdaniach pytających pojawia się słówko posiłkowe (operator) „do”, które zajmuje pozycję przed podmiotem (czyli, upraszczając, sprawcą czynności). Jak się domyślamy, w III osobie liczby pojedynczej nie jest to „do”, lecz „does” (o czym mieliśmy pamiętać). I uwaga: do czasownika głównego (czyli tego, który coś „oznacza”), nie dodajemy żadnego „s”. Połączone z „do” już utworzyło ono „does”.
Do I work?
Do you work?
Does he / she / it work? (nie dodajemy „s” do czasownika głównego „work”; wymawiamy /daz/)
Do we work?
Do you work?
Do they work?
⇒ również w zdaniach przeczących występuje słówko posiłkowe „do” (lub „does”), po którym następuje słówko przeczące „not”. Do czasownika głównego nie dodajemy „s”, np.:
I do not work (w formie ściągniętej słówko „do” łączy się z „not”, dając „don't”).
You do not work.
He / she / it does not work (w formie ściągniętej „doesn't”)
We do not work.
You do not work.
They do not work.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.