Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Wiersz jest balladą, stylizowaną na baśń ludową. Cechami tej stylizacji są: fantastyka (mówiące, pracujące samodzielnie mioty, uwięziona za murem tajemnicza dziewczyna), motyw dwunastu braci (dwunastu było też Apostołów w Biblii), trzyczęściowa kompozycja, powtarzanie pewnych stałych fragmentów charakterystyczne dla ustnych przekazów).
Leśmian opisuje historię 12 braci, którzy zakochują się w tajemniczej dziewczynie, ukrytej za wysokim murem. Postanawiają ją uwolnić, rozbijając młotami przeszkodę. Jednak umierają w jednej chwili, nie osiągając celu. Ich pracę kontynuują cienie. One też nie wytrzymują trudów ciężkiej pracy. Dopiero młotom udaje się pokonać mur. Niestety za murem nie ma dziewczyny. Jest tylko pustka i cisza.
Dziewczyna jest wierszem symbolicznym, bowiem przedstawioną historię można zinterpretować na kilka sposobów. Z całą pewnością Leśmian chce przestrzec czytelnika przed uleganiem fałszywym wyobrażeniom, przed życiem pełnym złudzeń. Człowiek zgodnie z teorią Bergsona skazany jest na ciągłe zmiany, wywołane przez rządzący wszystkim pęd życiowy. Jednak prawdziwie ludzkim dążeniem jest chęć osiągnięcia stabilizacji opartej na trwałych i niepodważalnych wartościach. W wierszu owe złudne wyobrażenia symbolizowane są przez dziewczynę. Bracia nie znają jej, słyszą jedynie płacz i na tej podstawie stwarzają sobie obraz pięknej kobiety. Dla samego wyobrażenia gotowi są ciężko pracować, walczyć a nawet zginąć. Ich śmierć wydaje się być bezsensowna. Jednak zaangażowanie, podjęte trudy i wiara w słuszność swych idei czynią z dwunastu braci pełnych godności, dzielnych rycerzy.
Osobliwym problemem jest kwestia roli Boga w życiu człowieka. Bóg jest wieczny i wszechmocny. Człowiek żyje zaś w lęku przed potęgą boską. Niepokój i poczucie własnej słabości zdominowały życie ludzkie. Leśmian widzi świat pełen płaczu, żalu, niepewności i zatraty. Pyta nawet, dlaczego nie ma innego świata. Twierdzi, że Bóg drwi z próżni, w której zawiesił ludzkie życie. Ów pesymizm ma swoje korzenie w filozofii egzystencjalnej Sørena Kierkegaarda. Utwór składa się z dziewiętnastu strof (wszystkie poza 16. dwuwersowe). W każdym wersie konsekwentnie po 17 zgłosek w układzie 8 + 9. Średniówka w stałym miejscu, akcenty również padają w tych samych miejscach. Czyli jest to wiersz sylabotoniczny, bardzo rytmiczny i melodyjny w recytacji. Język utworu jest prosty i zrozumiały, ale jednocześnie kunsztowny: „głos zaprzepaszczony”, „próchnieją dłonie”, „huczały spiżem”. Występują zdania pytające, cytaty wypowiedzi bohaterów, wykrzykniki zwiększające dramaturgię utworu.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.