Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzPoeta posłużył się wierszem stychicznym (ciągłym), dziewięciozgłoskowym. Brak strofiki jest tu prawdopodobnie podyktowany charakterem wiersza, który jest bliski odezwie.
Tekst wyraźnie dzieli się na dwie części:
- przedstawienie okoliczności, w jakich może się znaleźć „prosty człowiek” w razie wojny - mobilizacja, powoływanie do zabijania, w imię ojczyzny, racji historycznej, tradycji czy Boga; powoływanie się na mit „żołnierza”;
- bezpośredni zwrot do „prostego człowieka” - przeciętnego obywatela. Możemy zaliczyć ten fragment do liryki apelu - występują tu bezpośrednie zwroty w 2 os. 1. pojedynczej: „przyjacielu”, „mój bliźni”, „wiedz”, „twoja jest krew” czy nacechowane impresywnie wykrzyknienia: „Rżnij karabinem w bruk ulicy” lub „Zawołaj, broniąc swej krwawicy: / Bujać - to my, panowie szlachta!”. Typowe środki stylistyczne są nieliczne (np.: „na alarm czarny druk uderzy” - personifikacja; „ojczyznę szarpać deklinacją” - metafora; „wrzask liter” -synestezja) i występują w I części wiersza. Poeta chciał bowiem plastycznie przedstawić wizję mobilizacji. W wierszu zaznaczona jest opozycja: prosty człowiek - możni tego świata.
Podmiot liryczny odnosi się z sympatią do prostego człowieka „mój bliźni”, „O, przyjacielu nieuczony”, natomiast dysydentów ocenia pejoratywnie: „Króle z panami brzuchatemi”, „tłuste szuje”, „panowie szlachta”. By silniej przemówić do prostego człowieka Tuwim sięga po słowa i zwroty z potocznego języka, a nawet wulgaryzmy: „Majster”, „drab”, „szczeniak”, „rozścierwi się”, „rozchami”, „z armat walić”, „judzić”, „bujda”, „coś (...) nie sztymuje”, „granda zwykła”, „nafta z ziemi sikła”. Aby podkreślić perswazyjność wypowiedzi, autor stosuje powtórzenia na początku wersu: „gdy” (5 razy), „i” (5 razy), „wiedz” (2 razy), „o” (4 razy), „że” (5 razy).
Wiersz został opublikowany w socjalistycznym piśmie i jest wyrazem skrajnie pacyfistycznych przekonań poety, który przez ugrupowania prawicowe oskarżony był o anarchię i łamanie tradycji walk narodowościowych. Protesty wywołało zwłaszcza określenie „Rżnij karabinem w bruk ulicy”. Dla Tuwima wojny toczą się zawsze w imię jakiś interesów grupy rządzącej: „im gdzieś nafta z ziemi sikła”, „gdzieś zwęszyli kasy pełne”, „upatrzyły tłuste szuje I cło jakieś grubsze na bawełnę”. Dlatego poświęcenie własnej krwi za cudzą sprawę nie ma sensu. Pojęcie ojczyzny uległo deformacji, ojczyznę się szarga, wykorzystuje do prywatnych celów. Szczególnie ironicznie brzmi fragment:
„(...) wyjdzie biskup, pastor, rabin
pobłogosławić twój karabin,
bo mu sam Pan Bóg szepnął z nieba,
że za ojczyznę - bić się trzeba”.
Tuwim zdaje się odrzucać hasło „Bóg - honor - ojczyzna”, broniąc zwykłego człowieka i jego prawa do życia „na własny rachunek”.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.