Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Urodziła się w 1923 roku w Bninie, dziś część Kórnika (woj. poznańskie). Od 1931 roku jest związana z Krakowem. W latach 1945-49 studiowała filologię i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1953 była członkiem redakcji „Życia Literackiego”, w którym prowadziła dział poezji i rubrykę Lektury nadobowiązkowe. Pierwsze utwory poetki ukazywały się pojedynczo, zadebiutowała wierszem Szukam słowa (1945), w dodatku do „Dziennika Polskiego”. Pierwszy tom poetycki Dlatego żyjemy ogłosiła w 1952 roku, następnie ukazały się m.in. Pytania zadawane sobie (1954), Wołanie do Yeti (1957), Sól (1962), Sto pociech (1967), Wszelki wypadek (1972), Ludzie na moście (1986), Koniec i początek (1993), Widok z ziarnkiem piasku (1996). W 1996 roku Wisława Szymborska otrzymała literacką Nagrodę Nobla.
Poetka uprawia lirykę osobistą, refleksyjną i intelektualną, dotyczącą sensu i celu ludzkiej egzystencji, sytuacji człowieka wobec przemijania czasu. Człowiek w jej utworach to istota słaba, bezbronna, żyjąca w poczuciu zagrożenia, wyobcowania. Szymborska patrzy na niego często ze smutkiem, dezaprobatą, ironią i sarkazmem. Cechą charakterystyczną tej poezji jest intelektualny dystans, rezygnacja z bezpośredniego ujawniania uczuć, humor i ironia.
Świat poezji Wisławy Szymborskiej, to świat pełen wszelkiego dobra, obfitości, bogactwa, którym człowiek może się rozkoszować. Poetka z upodobaniem pisze o przyrodzie i o ludziach, którzy są jej częścią. W swoich utworach często podkreśla, że natura jest jednością, a każdy jej składnik, choć odrębny, jest częścią całości. Człowiek, jakim ukazuje go poetka, działa tak, że wspólnota staje się niemożliwa. Próbuje przyrodę ograniczać, a nawet nią manipulować.
Na tle utworów innych poetów, miłosne wiersze Szymborskiej wyróżniają się oryginalnością, potrafi łączyć liryzm i uczucie z ironią i humorem. Poetka często operuje paradoksami, skrótami myślowymi, grą słów, anegdotą i żartem, Szymborska uprawia głównie drobne formy liryczne, lapidarne i kunsztowne w stylu, oparte na precyzyjnie skonstruowanych metaforach i zaskakujących puentach.
Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, gdzie zamieszcza swoje recenzje literackie. Ostatni jej tomik poetycki nosi tytuł Tutaj (2009).
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.