Wybierz szkołę

Wybierz dział

Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Funkcjonowanie ekosystemów

Obieg pierwiastków

Ruch materii w biosferze można prześledzić analizując cykle geochemiczne, czyli obiegi pierwiastków.

Obieg węgla

Węgiel jest podstawowym pierwiastkiem budującym wszystkie związki organiczne.

Obieg podstawowy:

- źródłem węgla dla organizmów jest CO2 znajdujący się w powietrzu, asymilowany przez organizmy autotroficzne, czyli producentów

- wbudowany w tkanki roślin węgiel przechodzi przez kolejne poziomy troficzne (zjadanie)

- z każdego poziomu uwalniany jest w postaci CO2 powstającego w procesie oddychania.

Człowiek uwalnia do atmosfery dodatkowe ilości CO2 poprzez spalanie paliw kopalnych. Powstawały one w wyniku długotrwałego rozkładu organizmów żyjących miliony lat temu. Systematyczny wzrost ilości CO2 w powietrzu uważany jest za przyczynę obserwowanego od jakiegoś czasu wzrostu średniej temperatury na naszej planecie (tzw. efekt cieplarniany).

Obieg węgla w przyrodzie. Atmosfera CO2 (dwutlenek węgla), oddychanie, przemysł, fotosynteza, samochody, zwierzęta, rośliny, paliwa kopalne (np. węgiel, ropa naftowa), reducenci, grzyby, bakterie, paprotniki kopalne.

Obieg azotu

Azot jest pierwiastkiem niezbędnym do budowy białek i kwasów nukleinowych.

Obieg podstawowy:

- azot atmosferyczny jest nieprzyswajalny dla większości organizmów, dlatego pomimo że w atmosferze występuje w dużej ilości (78%), to podstawowym źródłem tego pierwiastka dla organizmów są sole mineralne znajdujące się w glebie (azotany)

- pobierane przez rośliny azotany przechodzą przez poziom konsumentów

- wydalany przez organizmy mocznik i kwas moczowy oraz obumarłe szczątki są rozkładane przez reducentów, przy czym produktem rozkładu jest amoniak (NH3)

- bakterie nitryfikacyjne żyjące w glebie w wyniku procesu chemosyntezy utleniają szkodliwy dla większości organizmów amoniak do przyswajalnych przez producentów azotanów.

Istnieją sposoby wymiany azotu pomiędzy atmosferą a głównym jego obiegiem:

- niektóre gatunki sinic, bakterii glebowych oraz bakterie brodawkowe żyjące w symbiozie z roślinami motylkowymi (groch, fasola, koniczyna) mają zdolność wiązania azotu atmosferycznego. Tą drogą pewna jego część dostaje się do głównego obiegu

- N2 może zostać przekształcony w azotany w wyniku wyładowań atmosferycznych

- bakterie denitryfikacyjne uwalniają azot do atmosfery.

Obieg azotu w przyrodzie. Azot atmosferyczny, asymilacja N2, bakterie brodawkowe, denitryfikacja (bakterie), wyładowania atmosferyczne, rośliny, zwierzęta, azotany w glebie, nitryfikacja przez bakterie nitryfikacyjne, rozkład obumarłych szczątków przez bakterie i grzyby, rozkład obumarłych szczątków i odchodów przez bakterie i grzyby, amoniak.

Ciekawostki (0)

Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.

Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG

Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka

Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.