W rolnictwie X i XI w. przyniosły postęp techniczny: ulepszano metody uprawy ziemi (technika wypaleniskowa wypierana przez dwupolówkę a nawet trójpolówkę, upowszechnił się żelazny pług, stosowano nawożenie gruntów). Dzięki temu udało się zwiększyć plony. Pojawiły się pierwsze nadwyżki, z których korzystał pan feudalny.
W rzemiośle udoskonalono wydobywanie i obróbkę rud metali, rozwinęła się technika przędzalnicza i tkacka. Wprowadzono „specjalistyczne” narzędzia, wymagające posiadania umiejętności posługiwania się nimi. Doprowadziło to do wykształcenia się specjalizacji i oddzielenia rzemiosła od rolnictwa. Rozwijały się ośrodki rzemieślnicze. Zaczęły się odradzać miasta i życie miejskie, szczególnie w miastach leżących nad wielkimi rzekami spławnymi (Ren, Dunaj), wspierane przez organizowane targi. Następowało stopniowe rozwarstwienie ludności.
Były to korzystne warunki do rozwoju rynku lokalnego, gospodarki towarowo-pieniężnej. Rozszerzał się handel. Skutkiem zachodzących zmian był wzrost ludnościowy (demograficzny) Europy. Wzrost liczebny ludności wiejskiej w Europie powodował, że nadmiar mieszkańców wsi musiał opuścić swoje dotychczasowe siedziby i szukać nowych miejsc życia i pracy. Trwała kolonizacja nieużytków, a ruch kolonizacyjny rozszerzał się na Europę Środkową i Wschodnią. Ci, którzy nie znajdowali zajęcia, stawali się żebrakami i włóczęgami.
W XII w. wystąpiła zmiana form płacenia renty feudalnej. Z renty odrobkowej i naturalnej stopniowo przechodzono na czynsz płacony w pieniądzu. Miasta początkowo prywatne, feudalne, z czasem zaczęły się wyzwalać spod dominacji feudałów, mieszczaństwo uzyskiwało samorząd zwany potocznie komuną, znajdujący się z reguły w rękach bogatego kupiectwa.
Tradycyjnym mieszkaniem pana feudalnego był zamek. Wznoszony powszechnie, służył jako miejsce obronne w razie zagrożenia. Tradycyjnym materiałem, z którego budowano zamki, był kamień. Wał otaczający fortecę usypany był z ziemi i wzmocniony drewnem. Coraz powszechniej był zastępowany przez potężne mury otoczone fosą wypełnioną wodą.
Wobec uspokojenia sytuacji wewnętrznej w wielu krajach rycerstwo feudalne porzuciło oręż, pędziło bardziej pokojowy tryb życia. Kształtowały się obyczaje rycerskie i rytuał rycerski. Pasowanie na rycerza, obrona słabszych, dbanie o honor i walka z niewiernymi to nierozerwalne elementy nowej mentalności i świadomości rycerskiej. Pojawiło się nowe uzbrojenie i ciężkie zbroje. Na tarczach powszechnie zaczęły pojawiać się charakterystyczne znaki - herby.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.