Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Obrona Westerplatte 1-7 września 1939 r. Dowódca: mjr Henryk Sucharski
O godz. 4.45 niemiecki pancernik Schlezwig-Holstein otworzył ogień na polską placówkę wojskową - Westerplatte. Obrońcy (182 żołnierzy) - bronili się bohatersko przez 7 dni. Załoga skapitulowała z powodu braku amunicji, lekarstw i nadziei na jakąkolwiek pomoc.
Gdańsk (Poczta Polska) 1 września 1939 r. Dowódca: por. Konrad Guderski
Poczta Polska została zaatakowana przez gdańskie oddziały szturmowe. Pocztowcy (cywilni pracownicy) odpierali ataki. Pomimo podpalenia budynków przez miotacze ognia, walka trwała do wieczora, kiedy to wobec braku nadziei na odsiecz i braku amunicji obrońcy skapitulowali. Ocalałych 38 uwięziono, a następnie rozstrzelano.
Mokra 1 września 1939 r. Dowódca: płk Julian Filipowicz
Pułki Wołyńskiej Brygady Kawalerii z Armii „Łódź” powstrzymywały przez cały dzień natarcie niemieckich jednostek pancernych. Polacy zniszczyli i uszkodzili ok. 150 niemieckich pojazdów bojowych, ponosząc przy tym duże straty własne. Wieczorem polskie natarcie odrzuciło Niemców, umożliwiając pułkom polskiej kawalerii odwrót na nową linię obrony.
Wizna („polskie Termopile”) 8-10 września 1939 r. Dowódca: kpt. Władysław Raginis
Niemcy, którzy chcieli przedrzeć się przez polskie pozycje nad Narwią i od wschodu oskrzydlić Warszawę, napotkali na bardzo silny opór żołnierzy kapitana Władysława Raginisa. Przeciwko 700 polskim żołnierzom stanęło ok. 40 tys. Niemców Korpusu Pancernego gen. Heinza Guderiana. Żołnierze polscy ginęli, nie ustępując ze swoich pozycji. 10 września 1939 r. został rozbity ostatni polski bunkier. Kpt. Raginis odebrał sobie życi, pozostając wierny przysiędze, iż powierzonej pozycji nie opuści.
Bitwa nad Bzurą 9-20 września 1939 r. Dowódca: gen. Tadeusz Kutrzeba
10 września 1939 r. rozpoczęła się największa i najkrwawsza bitwa polskiej wojny obronnej. Wojskiem polskim dowodził generał Tadeusz Kutrzeba. Pod jego rozkazami Armia „Poznań” przez kilka dni była stroną atakującą. Natarcie trzeba było jednak przerwać. Niemcy ściągnęli znaczne siły pancerne i lotnicze, oskrzydlili siły polskie, odcinając drogę odwrotu do Warszawy. Armia „Poznań” i część Armii „Pomorze” okrążone zostały nad dolną Bzurą w Puszczy Kampinoskiej. Po ciężkich walkach do stolicy dotarły tylko nieliczne oddziały polskie, które wzmocniły siły obronne Warszawy.
Modlin 11-29 września 1939 r. Dowódca: gen. Wiktor Thommée
Obronę twierdzy Modlin umożliwiło przedostanie się do niej oddziałów Armii „Łódź” dowodzonych przez gen. Wiktora Thommée. Po przerwaniu komunikacji z Warszawą, Modlin walczył samotnie (obrońcy zestrzelili 24 samoloty Luftwaffe). Po kapitulacji Warszawy, 28 września 1939 r., dowództwo twierdzy zawarło honorową umowę o poddaniu (szeregowcy mieli być zwolnieni do domów, oficerom miano pozostawić w niewoli białą broń). Niemcy nie dotrzymali umowy.
Warszawa 1-28 września 1939 r. Dowódca: gen. Walerian Czuma
1 września 1939 r. o godz. 6.45 na Warszawę spadły pierwsze bomby niemieckie. 3 września zarządzono przygotowania do obrony stolicy. Dowódcą obrony został gen. Walerian Czuma. 8 września niemiecka kolumna pancerna dotarła pod Warszawę. Próba zdobycia Warszawy z marszu nie powiodła się. 13 września zamknął się stalowy pierścień oblężenia i Niemcy rozpoczęli szturm miasta. Na apel prezydenta Warszawy, Stefana Starzyńskiego, tysiące mieszkańców przystąpiły do obrony stolicy. Obrońcy Warszawy czekali na pomoc, ale do miasta przedarły się jedynie resztki armii gen. Kutrzeby. 21 września 1939 r.
Warszawę opuścili ostatni dyplomaci. Od tej chwili rozpoczął się nieprzerwany atak Niemców na miasto. W nocy z 26 na 27 września został odparty wielki szturm niemiecki. 27 września 1939 r. w Warszawie powstała konspiracyjna organizacja Służba Zwycięstwu Polski. Głód i brak amunicji zmusił obrońców Warszawy do podpisania kapitulacji 28 września 1939 r. (gen. Juliusz Rómmel). Hitlerowcy aresztowali Stefana Starzyńskiego. Został zamordowany w niewyjaśnionych okolicznościach w obozie koncentracyjnym w Dachau.
Obrona Wybrzeża 1 września - 2 października 1939 r. Dowódcy: płk Stanisław Dąbek, kontradmirał Józef Unrug
Już w pierwszych dniach września Niemcy odcięli obrońców wybrzeża od reszty kraju. Powstały dwa ogniska walki: obrona Gdyni i obrona Helu. Walki na Kępie Oksywskiej trwały do 18 września 1939 r. Pułkownik Stanisław Dąbek, dowódca lądowej Obrony Wybrzeża, popełnił samobójstwo, nie chcąc pójść do niewoli. Po upadku Kępy Oksywskiej nasiliły się bombardowania Półwyspu Helskiego. Blisko 3 tys. żołnierzy i marynarzy pod dowództwem kontradmirała Józefa Unruga, po zaciekłej obronie kapitulowało 2 października 1939 r.
Lwów 12-22 września 1939 r. Dowódca: gen. Władysław Langner
10 września 1939 r. rozpoczęto przygotowania do obrony Lwowa. Dowództwo objął gen. Władysław Langner. 12 września kilka czołgów niemieckich wdarło się na przedmieścia miasta. Atak odparto. Obrona trwała 10 dni. Uczestniczyło w niej ponad 20 batalionów polskich. Rozbicie dywizji gen. Kazimierza Sosnkowskiego pogorszyło sytuację oblężonego miasta. 22 września 1939 r. gen. Langner poddał miasto oddziałom Armii Czerwonej, która nie dotrzymała honorowych warunków kapitulacji.
Kock 3-6 października 1939 r. Dowódca: gen. Franciszek Kleeberg
Powstała 11 września 1939 r. Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga, po walkach pod Kobryniem i po wkroczeniu na terytorium Polski Armii Czerwonej, zmierzała na odsiecz Warszawie. Pod Kockiem i Serokomlą zagrodziła jej drogę niemiecka dywizja zmechanizowana. 2 października 1939 r. Polacy rozpoczęli atak, odrzucając siły niemieckie. Najcięższe walki toczyły się o Wolę Gułowską. Brak amunicji stał się przyczyną kapitulacji oddziałów polskich 6 października 1939 r.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.