Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Wiersz jest zabawną poetycką opowieścią o spacerze po lesie, z którego może narodzić się legenda o duchach. Poeta, który mówi w 1. osobie: „poszedłem”, „zerwaliśmy” itp., nawiązuje do ludowych wierzeń, że jesienią duchy zmarłych krążą po ziemi częściej niż zwykle: „podobno jesienią,/ kiedy duchy/ wysypują się jak grzyby/ coś chodziło”. Wieści o pojawieniu się zjaw zachęciły poetę do spaceru po lesie i sprawdzenia pogłosek. Ten fakt, zamiast roproszyć plotki, ponieważ nic się tam nadzwyczajnego nie działo: „ot, trochę łopianów / sympatyczne ćmy / nic więcej...” sprowokował ludzi do jeszcze mocniejszego wierzenia, że naprawdę: „coś chodziło”. Tym sposobem, zamiast zniszczyć rodzącą się legendę, poeta jeszcze ją wzmocnił. Wyprawa po jesienny bukiet z małą siostrzyczką wzbogaciła te pogłoski. Pojawiły się dwie zjawy, jedna większa, druga mniejsza: „Nazajutrz mówiono/ coś chodziło / z czymś mniejszym”.
Poeta podchodzi do tych wierzeń, zmyślonych opowieści z sympatią, zrozumieniem i poczuciem humoru.
Utwór Harasymowicza mówi o pragnieniu wiary w zjawiska nadprzyrodzone, o potrzebie posiadania tajemnicy, poszukiwaniu w codzienności urozmaicenia i sensacji. Taka potrzeba powoduje, że naturalne zjawiska, które są niejasne lub trudne do wytłumaczenia zostają uznane za przejaw działania duchów. Jesienny, zamglony krajobraz sprawia, że nietrudno uwierzyć w te opowieści, gdyż człowiek łatwo ulega nastrojowi chwili.
Wiersz śmieszy czytelnika, bowiem trudno wyobrazić sobie ducha z zaświatów w płaszczu, w dodatku gabardynowym.
Poeta umiejętnie stwarza nastrój: najpierw buduje atmosferę grozy i niesamowitości, poprzez wprowadzenie w każdej zwrotce wersu: „coś chodziło...” Wrażenie zostało pogłębione przez zapis rozstrzelonym drukiem. Za chwilę zaś świadomie burzy zbudowany nastrój i rozśmiesza odbiorcę, rysując poetycki obraz ducha „w gabardynowym płaszczu” albo dużego ducha „z czymś mniejszym”.
Utwór składa się z 5 zwrotek, trzy z nich liczą 4 wersy, co nadaje utworowi rytmiczny charakter. Nie występują rymy. Język utworu jest prosty, zrozumiały, codzienny. Poetycki nastrój wprowadzają środki artystyczne: porównanie: „duchy wysypują się jak grzyby...”, przenośnia (uosobienie): „sympatyczne ćmy”.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.