Wiersz zbudowany jest z jednego zdania, podzielonego na dwie króciutkie zwrotki. Taka organizacja tekstu podkreśla jego treść. Podmiot liryczny to osoba dorosła („lubiłem” - kiedyś, w przeszłości), wspominająca czasy szkolne. Bez szkody dla sensu wiersza można przyjąć, że podmiotem lirycznym jest poeta. Posłuchajmy jego wyznania uczuć:
„Najbardziej
lubiłem w szkole
spoglądać (...)”
- Na co? - pyta czytelnik (uczeń). Co było w szkole interesującego?
„(...) jak lecą oknem
swobodne chmur pisownie” - kończy poeta.
To metafora (rozbudowana przenośnia), na podstawie której w wierszu czytelnik może wywnioskować, czego poeta nie lubił w szkole. Nie lubił lekcji ortografii, nie potrafił podporządkować swojej pisowni zasadom i regułom. Widocznie nie lubił ograniczeń. Lekcje spędzał, marząc i fantazjując: co by było, gdyby pewnego dnia wszystkie reguły ortografii odpłynęły jak chmury? Kochał swobodę i marzenia.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.