Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Wieczór wigilijny - jedyny w roku, uroczysty, o niepowtarzalnej atmosferze. Po nim nastąpi noc pełna cudów: narodzi się Bóg-Człowiek, na niebie pojawi się gwiazda, która zaprowadzi pasterzy i monarchów do stajenki, śpiewać będą anielskie chóry, zwierzęta odezwą się ludzkim głosem.
Cud zdarza się również w wierszu „Gwiazda”. Kolędnicy chwytają promienie gwiazdy wigilijnej.
Poeta przeniósł cechy gwiazdy świecącej na niebie na gwiazdę kolędników. W noc Bożego Narodzenia wszyscy są szczęśliwi. Kolędnicy „trzymają z całej siły” gwiazdę, aby atmosfera ciepła, serdeczności, miłości pozostawała wśród ludzi na długo, aby była obecna stale, nie tylko w ten jeden wieczór.
Wiersz Staffa ma wprowadzić czytelnika w przepiękny, świąteczny nastrój. W tym celu poeta odwołał się do uczuć czytelnika.
W świątecznym czasie śpiewamy kolędy. Wiersz Leopolda Staffa swą melodyjnością przypomina kolędę. Wersy mają podobną długość: siedem lub osiem sylab. Ale uwaga! W każdej zwrotce rymują się tylko dwa wersy: drugi z czwartym. Rymy są dokładne. Rym i rytm decydują o melodyjności tego tekstu.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.