Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Poeta nawiązał w wierszu do obrazu Tadeusza Makowskiego pt. „Szewc”. Różewicz bardzo cenił sobie sztukę malarską tego artysty, humorystyczny, wesoły sposób ujęcia sytuacji, jakie przedstawiał na swych obrazach. Możemy to wnioskować na podstawie dedykacji, która została zamieszczona wraz z wierszem: „Pamięci zmarłego we Francji malarza Tadeusza Makowskiego”. Bohaterem utworu jest stary szewc, który szyje buty, posługując się tytułowymi kopytkami. Kopyto jest niezbędnym narzędziem służącym do wyrobu obuwia, wykonanym z twardego drewna lub tworzywa sztucznego, na które nakłada się materiał w celu wykonania i nadania odpowiedniego kształtu obuwiu. Szewc w wierszu ma wiele takich kopytek. Każde ma inny kolor i przeznaczone jest dla odpowiedniego odbiorcy. Na niebieskich wykonuje się buty dla aniołów, na złotych - dla pszczół, na czarnych - dla kominiarzy, a na czerwonych - dla katów. Wyróżnienie poszczególnych kolorów w wierszu wpływa na jego pogodny, wesoły nastrój. Szewc, wykonując buty, siedzi na stołku, pod stołkiem znajduje się butelka. Od czasu do czasu podczas pracy pociąga on sobie łyk, a wtedy: „kopytka z miejsca ruszają”, „kopytka do drzwi pukają”, „pełno tu ptaków i dzieci”. To ożywienie kopytek oraz przywołanie ptaków i dzieci ma na celu wyzwolenie wyobraźni, wkroczenie do świata marzeń, przywołanie do realistycznego obrazu prawdziwie baśniowej atmosfery.
Wiersz jest utrzymany w żartobliwym tonie. Podmiot liryczny opowiada, że pod stołkiem szewca znajduje się „ni to butelka ni aniołek” - nie wiadomo, czy popija on przy pracy czy też może rozmawia z aniołkiem - gościem z nieba. Porównuje też szewca do huby drzewnej - grzyba rosnącego na drzewach, co budzi uśmiech odbiorcy. W ostatniej zwrotce szewc nabiera cech postaci baśniowej - pociąga z butelki trzy razy (w baśniach zwykle występują trzej bracia, mają do wykonania trzy zadania itp.) i za każdym razem dzieje się coś niezwykłego - kopytka zaczynają się poruszać, pukają do drzwi, w warsztacie pojawiają się dzieci i ptaki.
Co prawda w wierszu nie ma mowy o dniu tygodnia, w którym szewc pracuje, ale całość opisu kojarzy się z poniedziałkiem ze względu na powiedzenie „szewski poniedziałek” - oznaczające dzień, kiedy brak zapału do pracy, bo poprzedniego dnia (w niedzielę) brało się udział w obficie zakrapianej alkoholem biesiadzie. Z szewcem związane jest także powiedzenie „szewska pasja” - złość, niepohamowany gniew. W tym utworze wyeksponowano jednak takie cechy szewca, jak spokój, łagodność, opanowanie.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.