Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Wiersz został napisany w 1823 roku. Na podstawie biografii Adama Mickiewicza można odtworzyć okoliczności jego powstania i powody, dla których został napisany. Około 1819 roku poeta wraz ze swoimi uniwersyteckimi kolegami, Tomaszem Zanem i Janem Czeczotem, zawitał do majątku Tuhanowicze, własności rodziny Wereszczaków. Wtedy to młody poeta zakochał się w pięknej Maryli Wereszczakównie. Niestety, panna poślubiła Wawrzyńca Puttkamera. Zamieszkali w Bolciennikach i tam w 1822 roku Mickiewicz i Maryla spotkali się znowu. Do dzisiaj zachował się gaik, a w nim głaz, na którym na pamiątkę ostatecznego rozstania zakochanych został wyryty krzyż. Głęboka i nieszczęśliwa miłość Mickiewicza zaowocowała w jego twórczości między innymi wierszem Do M***.
Podmiot liryczny utworu można utożsamiać z autorem, adresatką jest Maryla Wereszczakówna. Tekst jest pięknym lirycznym pożegnaniem. Podmiot mówiący zapewnia: zawsze będzie myślą w pobliżu ukochanej, nigdy jej naprawdę nie opuści, przy niej pozostanie jego dusza. Wyraża także nadzieję, że i ona będzie o nim pamiętać - przypomną jej o nim miejsca, gdzie razem spędzali czas, wspólnie słuchana melodia, książka, o której rozmawiali. W ten sposób przeszłość na zawsze zaciąży nad przyszłością. Mickiewicz wierzy w to, że Maryla darzyła go prawdziwym uczuciem. Jest tu mowa o miłości romantycznej - wiersz jest wyrazem wiary w to, że zakochani są sobie przeznaczeni, nawet jeśli zostali rozdzieleni na ziemi, spotkają się w zaświatach.
Autor wyraża w wierszu następujące uczucia: miłość, czułość, wrażliwość, tęsknotę. Te uczucia są bliskie wszystkim zakochanym, także współczesnym. Nawet dzisiaj niektóre ze strof wiersza mogłyby być zacytowane w chwili rozstania zakochanych: na przykład strofy pierwsza i dziesiąta.
Wiersz należy do liryki zwrotu do adresata. Podmiot liryczny zawarł w nim wyznanie liryczne: opowiada o swoich uczuciach, zwracając się bezpośrednio do ukochanej Maryli. Używa środków artystycznych: porównań („Jak cień... Tak moja postać”), przenośni („Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, / Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił”, „Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy”). Tekst składa się z wyliczeń: poeta opisuje kolejne sytuacje, w których ukochana będzie musiała przypomnieć sobie o nim. Można także popatrzeć na tekst jako na rozprawkę: dwie pierwsze strofy wiersza to wstęp; w trzeciej zawarta jest teza; następne sześć strof to argumenty; ostatnia zawiera podsumowanie - powtórzenie tezy.
Zapamiętaj!
Liryka wyznania - liryka, w której podmiot liryczny mówi o swoich uczuciach, wyznaje przeżycia, doznania. W liryce wyznania podmiot liryczny wypowiada się w 1. os. liczby pojedynczej: ja, moja, mej; te zaimki służą akcentowaniu jego obecności.
Wiersz liczy 10 czterowersowych strof, wersy są jedenastozgłoskowe, poeta zastosował rymy przeplatane dokładne: od razu - rozkazu; roztoczy - pomroczy. Dzięki regularnej budowie tekst jest bardzo rytmiczny, łatwo byłoby go zaśpiewać.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.