Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Zakopane, jakiego już nie ma

Przełom XIX i XX wieku to dla Zakopanego czas rozkwitu życia kulturalnego i społecznego. To właśnie wtedy do miasta chętnie przybywali artyści poszukujący inspiracji, którą odnajdywali w góralskim folklorze.

Zakopane, jakiego już nie ma
Źródło: 123RF/Picsel

Witkacy

Witkacy już w dzieciństwie często przyjeżdżał tu z rodzicami, później kilkukrotnie wyjeżdżał za granicę i znów wracał, żeby ostatecznie na stałe zamieszkać pod Tatrami. Rozwijał się jako artysta i filozof oraz brał udział w życiu towarzyskim. Tu organizował wystawy prac z grupą malarzy Formistów, tworzył portrety w nowo założonej firmie, a w pisaniu poświęcił się powieściom: „Pożegnanie jesieni”, „Nienasycenie” i dramatom, m.in. „Bellatrix”. Okres twórczej płodności przerywały kolejne romanse.

Witkacy_kuszenie
Witkacy: Kuszenie św. Antoniego II, 1921-1922. Obraz powstał w okresie, kiedy malarz mieszkał w Zakopanem. 

Najpierw związał się z Ireną Solską, którą później zostawił dla młodszej Jadwigi Janczewskiej, poznanej właśnie w Zakopanem. Związek zakończył się jednak tragicznie, przez co Witkacy zaczął zmagać się z bolesnymi myślami dotyczącymi rzeczywistości. Po kilku latach poznał tu kolejną dziewczynę, Jadwigę Unrug. Zamieszkali razem w pensjonacie matki Witkacego. Szczęście znowu nie trwało długo z powodu ciągłych kłótni, jakie wybuchały między małżeństwem. Ostatnią miłością Witkacego była Czesława Oknińska-Korzeniowska, z którą zamieszkał w „Witkiewiczówce”. 

Zobacz najnowsze artykuły