Struktura wiekowa obrazuje stosunki ilościowe pomiędzy osobnikami w różnym wieku. W najprostszej postaci populację dzieli się na trzy kategorie wiekowe: osobniki młode, dorosłe (zdolne do reprodukcji) i stare. Udział poszczególnych grup wiekowych wskazuje na dalsze losy populacji:
- populacja rozwijająca się cechuje się dużą ilością osobników młodych; liczebność tej populacji będzie się zwiększać
- populacja ustabilizowana, w której udział poszczególnych grup wiekowych jest stały, a jej liczebność nie zmienia się
- populacja wymierająca, w której liczba osobników młodych jest mniejsza niż dorosłych, a liczebność będzie się zmniejszać.
Przy dokładnej analizie struktury wiekowej należy brać pod uwagę strategię rozrodczą gatunku:
- większość organizmów wydaje na świat ogromną liczbę potomstwa, z którego do okresu dojrzałego dożywają tylko nieliczne - jest to tzw. strategia typu „r”, np. większość ryb, mięczaki, rośliny
- zwierzęta, które cechuje opieka nad potomstwem wydają na świat niewielką ilość młodych, za to zdecydowana większość dożywa do okresu rozrodczego i giną dopiero jako osobniki stare - jest to strategia typu „K”, charakterystyczna np. dla słoni, bocianów oraz człowieka
- wiele organizmów stosuje strategie pośrednie.
Strategię rozrodczą można zilustrować za pomocą krzywej przeżywania:
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.