Osoba mówiąca w wierszu czuje się nieszczęśliwa, „w rozterce i w udręce”, by odsunąć przynajmniej na chwilę nękające ją problemy, wybiera się do małego kina z jego niepowtarzalną atmosferą, gdzie: „cienie meandrem biegną / nad zwiastującym afiszem”, „Chłopcy się drą wniebogłosy / w promieniach sztucznego światła, / sprzedają papierosy, / irysy i sznurowadła”.
Zaczyna się film, który przenosi widza w inne, niezwykłe światy, a w nich „szeleszczą gaje kinowe, / nareszcie inne, palmowe, / a po chodniku bezkresnym / snuje się srebrny dym”. Kłopoty, smutki zostały zapomniane, ciemność, wygodne pluszowe fotele i „Srebrzysta struga”, co z ekranu „płynie / przez umęczone serce”, pozwala odgrodzić się od rzeczywistości i wtopić w losy filmowych bohaterów. Na zewnątrz deszcz i zawierucha, w środku spokój i magia kinowego obrazu. Trwa ona jeszcze długo po wyjściu z kina, bo „Wychodzisz zatumaniony, / zasnuty, zakiniony”. Gdzieś odeszły kłopoty, niezałatwione sprawy i smutek dręczący duszę.
Podmiot liryczny mówi, że kino to „gospoda ubogich, / którym dzień spłynął źle”. Jest więc w kinowym obrazie magia, co upiększa i uszlachetnia, pozwala, by świat zamienił się w baśń. To przeżycie staje się dostępne dla każdego.
Niewątpliwie magię „małych kin” wzmacnia jeszcze magia poetyckiego słowa. Przenośnie i porównania budują bowiem w wierszu odrealniony nieco świat, w którym: „Księżyc wyciąga ręce” (uosobienie) „w ciemność, gdzie śpiewa film” (uosobienie), „Drzemiesz (...) jak list miłosny w kopercie” (porównanie), w kinie „z krzesłami wyściełanymi / pluszem czerwonym jak serce” (porównanie). A nad wszystkim kasjerka, która „ma loki spadziste, / króluje w budce złocistej” (przenośnia), rozdając bilety, otwiera drzwi do baśniowego, celuloidowego świata.
Zmienność rymu podkreśla jakby fabularność wiersza: 1,2 zwrotka - pochwała małego kina (rym przemienny); 3,4 zwrotka - wnętrze; 5,6 zwrotka - wejście do sali, rozpoczęcie seansu, zapowiedź niezwykłości (rym mieszany); 7,8 zwrotka - samopoczucie osoby mówiącej podczas wyświetlania filmu (uspokojenie, poczucie bezpieczeństwa w odrealnionym świecie); 9,10 zwrotka - wyjście z kina (puenta) - rym parzysty, uczucie „oczyszczenia”, poprawa nastroju.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.