Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Wiersz zawiera poglądy autorki na istotę sztuki poetyckiej i możliwości artysty jako twórcy. Jest to zatem tekst o charakterze autotematycznym, poświęcony pisaniu poezji. Problematyka wiersza wynika z refleksji nad konkretnym obrazem poetyckim przypominającym kiczowaty landszaft, oleodruk - sarnę u leśnego źródła.
Podmiot liryczny występuje jako poeta, twórca, który powołał do istnienia obraz sarny, czyli jest kreatorem. On rządzi losem sarny, od niego zależy jej być lub nie być. W obrębie stworzonego przez siebie świata artysta może władać czasem: „Na zawsze, jeśli każę, nic się tu nie stanie”, „Okamgnienie trwać będzie tak długo, jak zechcę”. Ma „Możność utrwalania”, charakterystycznym dla niej paradoksem - boskie możliwości poety odnoszą się tylko do znaków pisarskich, słów, papierowego świata.
Podmiot liryczny mówi ironicznie o sobie jako twórcy, zabieg ten nazywa się autoironią. Towarzyszy mu dystans wobec własnych dokonań poetyckich.
Paradoks - twierdzenie zaskakujące, sprzeczne z przyjętym powszechnie mniemaniem.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.