Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzPodmiotem lirycznym wiersza jest tabletka na uspokojenie, która reklamuje siebie samą. Reklamowa forma wiersza ujawnia się już w tytule (prospekt - broszura reklamowa) oraz w pierwszej i drugiej strofie. Pastylka wychwala swoją rewelacyjną skuteczność w każdych warunkach. Język reklamowy pastylki jest agresywny, narzucający się, wręcz napastliwy. Odbiorca reklamy jest nieistotny, nieważny. Poetka używa personifikacji - tabletka na uspokojenie staje się postacią, która kusi i wiele obiecuje, służy do zmiany sytuacji człowieka po jej zażyciu. Najpierw ratuje w stresujących sytuacjach, zmniejsza cierpienie, rozjaśnia złe myśli, pociesza. Pastylka stosuje wszelkie środki perswazji, aby tylko ją zażyć. Potem służy już tylko unicestwieniu człowieka, zabiera mu człowieczeństwo, godność, doprowadza do zaprzedania się człowieka, uzależnienia się od tabletki, „Sprzedaj mi swoją duszę”, „Innego diabła już nie ma”. By podkreślić negatywny ton wypowiedzi tabletki, poetka użyła przenośni „zaufaj chemicznej litości”. Taka litość jest sztuczna, nieprawdziwa, przynosi upokorzenie, nie pomaga w pokonywaniu stresów. Na podstawie całości tekstu można zaryzykować stwierdzenie, że inspiracji do jego napisania poetka szukała we współczesnym świecie, gdzie sposobem na odreagowanie stresów coraz częściej stają się używki, a wśród nich bardzo narkotyki.
W pierwszej części wiersza używane są czasowniki w pierwszej osobie liczbie pojedynczej - jestem, działam, wiem. Tabletka prezentuje siebie i swoje wszechstronne działanie. Potem próbuje pokazać adresata - odbiorcę reklamy. Jest to ktoś słaby, potrzebujący pomocy, wsparcia, pocieszenia, wzmocnienia, w każdej sytuacji: w domu, szkole, urzędzie, w pracy. Poetka stosuje ironię „Kto powiedział, / że życie ma być odważnie przeżyte?”. Wprowadza tym lęk obawę przed życiem, pokazuje, że człowiek powinien się bać i poddawać się przeciwnością losu. Na koniec żąda od adresata duszy, czyli bezwarunkowego oddania się w posiadanie uzależnienia od tabletki. Wiersz jest uogólnieniem. Nie chodzi w nim tylko o uzależnienie się od leków uspokajających. Tekst stanowi ostrzeżenie przed sięganiem po wszelkie używki: nikotynę, alkohol, narkotyki. Zaczyna się niewinnie - od uspokojenia w chwilach zdenerwowania, po zapaleniu papierosa czy wypiciu kieliszka. Potem wciągamy się coraz bardziej i bardziej, aż wreszcie jesteśmy w szponach nałogu, całkowicie od niego zależni, nieświadomi, że wszedł w naszą duszę zupełnie jak diabeł. Autorka ukazuje, że miarą wartości człowieka jest jego siła i upór w pokonywaniu przeciwności losu.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.