a) 1806 r. - J. Berzelius wprowadził nazwę „związki organiczne” dla wszystkich substancji występujących w organizmach roślinnych i zwierzęcych. Uważano, że związki te (np. mocznik, kwas mrówkowy) istnieją w organizmach żywych dzięki tzw. sile życiowej - vis vitalis
b) 1828 r. - obalenie teorii witalistycznej (o sile życiowej) przez F.Wöhlera, który poza organizmem żywym otrzymał związek organiczny - mocznik
c) wkład polskich uczonych w rozwój chemii organicznej
- F. Walter - prowadził badania produktów destylacji ropy naftowej, otrzymał 21 związków organicznych
- J. Natanson - otrzymał barwnik fuksynę
2. Obecnie chemia organiczna to chemia związków węgla z wyjątkiem: tlenków węgla, węglików, kwasu węglowego i jego soli, tj. węglanów, kwasu cyjanowodorowego i jego soli, tj. cyjanków, kwasu cyjanowego i jego soli, tj. cyjanianów oraz dicyjanu. Podział ten, na organiczne i nieorganiczne związki węgla, jest wyłącznie historyczny.
3. Związki organiczne towarzyszą nam w życiu codziennym na każdym kroku:
- np. białka, cukry, tłuszcze, kwasy nukleinowe wchodzą w skład organizmów żywych;
- są składnikami ropy naftowej i gazu ziemnego;
- otrzymuje się z nich kosmetyki, środki czystości, tworzywa sztuczne, środki ochrony roślin, farby, lakiery;
- stanowią podstawę przemysłu farmaceutycznego, włókienniczego, garbarskiego oraz spożywczego.
4. Teoria strukturalna opisująca budowę cząsteczek związków organicznych opiera się na następujących faktach:
- węgiel w związkach organicznych jest zawsze IV-wartościowy
- atomy węgla mają zdolność łączenia się między sobą (zjawisko to nazywamy katenacją), tworząc w ten sposób łańcuchy proste, rozgałęzione, a także pierścienie
- zjawisko izomerii - zjawisko istnienia związków o takim samym składzie ilościowym i jakościowym (ten sam wzór sumaryczny), ale różnej budowie (różne wzory strukturalne)
- w skład związków organicznych oprócz atomów węgla wchodzą najczęściej atomy wodoru, tlenu, rzadziej azotu, siarki i magnezu
WĘGLOWODORY - związki organiczne zbudowane wyłącznie z atomów węgla i wodoru. Ze względu na budowę szkieletu dzielimy je na łańcuchowe (alifatyczne) i pierścieniowe (cykliczne).
Ze względu na typ i liczbę wiązań między atomami węgla w cząsteczce wśród węglowodorów łańcuchowych wyróżniamy węglowodory nasycone (alkany) i nienasycone (alkeny i alkiny).
Węglowodory pierścieniowe możemy podzielić na cykloalifatyczne oraz aromatyczne.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.