Nie mam jednej ulubionej bajki lub historyjki na dobranoc. Jest kilka różnych opowiadań, które lubię.
Kiedy moja siostra i ja mieliśmy 4 i 5 lat (ja jestem starszy), pora, gdy kładliśmy się do łóżek, była najlepszą częścią dnia. Mama otwierała grubą książkę z bajkami dla dzieci i czytała nam, dopóki nie zasnęliśmy. Uwielbialiśmy słuchać jej miękkiego, spokojnego głosu, kiedy czytała nam o Kopciuszku, Królewnie Śnieżce, Brzydkim Kaczątku lub o Czerwonym Kapturku. Zawsze chcieliśmy zatrzymać mamę jak najdłużej, więc robiliśmy wszystko, aby mieć oczy szeroko otwarte. Wymyślaliśmy także różne zabawy, aby nie zasnąć. Na przykład, po przeczytaniu każdej nowej bajki, musieliśmy powiedzieć, którymi postaciami z bajki chcielibyśmy być i wybrać odpowiednie osoby dla innych postaci. Oczywiście, mojej siostrze zawsze wydawało się, że jest drugim Kopciuszkiem lub Królewną Śnieżką. Ja zawsze chciałem być złą postacią: jedną ze wstrętnych sióstr lub nikczemną macochą. Naszych rodziców wyobrażaliśmy sobie jako wyjątkowych, magicznych przyjaciół, którzy pomagają dobrym postaciom i ratują je, kiedy są w niebezpieczeństwie. Mój tato był księciem Kopciuszka, a mama była jej matką chrzestną - wróżką, która poruszała czarodziejską różdżką.
Ponieważ lubiłem krótkie bajki ze szczęśliwym zakończeniem i nie interesowałem się pięknymi księżniczkami, moją ulubioną bajką był wtedy „Czerwony Kapturek”. Tak ma na imię dziewczynka, która jest główną postacią w opowiadaniu. Dziewczynka postanawia odwiedzić babcię. Zabiera koszyk pełen jedzenia i wyrusza w drogę. Musi iść przez ciemny i gęsty las, gdzie mieszka duży, zły wilk. Wilk jest bardzo głodny i obmyśla plan. Wszytko przebiega zgodnie z planem: najpierw zjada babcię, potem zakłada jej ubranie i wskakuje do jej łóżka. Następnie czeka na wnuczkę i jej smakowity koszyk. Dziewczynka dziwi się takiej odmianie w wyglądzie babci i mówi: „Babciu, jakie masz duże zęby!”. „Abym cię nimi mogła lepiej zjeść”, mówi wilk i zjada Czerwonego Kapturka. Ale to nie koniec opowiadania. Drwal zabija wilka, rozpruwa jego brzuch i ratuje babcię oraz wnuczkę. Najbardziej podobał mi się koniec opowiadania.
Kilka lat później, kiedy siostra i ja mieliśmy 7 i 8 lat, mama zaczęła nam czytać polskie legendy, a w weekendy dziadek czytał nam opowiadania z mitologii klasycznej. Byłem zafascynowany opowiadaniami ze starożytnej Grecji i Rzymu. Dziadek nazywał je mitami. Bardzo dobrze pamiętam opowiadanie o Meduzie. To zła postać. Jest kobietą, która ma węże zamiast włosów. Jest bardzo niebezpieczna, ponieważ każdego, kto na nią spojrzy, zamienia w kamień. Odważny Perseusz ma jednak bardzo sprytny pomysł. Korzysta z tarczy, którą trzyma przed sobą w taki sposób, że Meduza go nie widzi. Plan działa doskonale i Perseusz zabija Meduzę.
Pewnego sobotniego wieczoru, mój dziadek opowiedział nam o Troi. Najpierw znaleźliśmy Troję na mapie - gdzieś w północnej Turcji. To jest właśnie miejsce, gdzie walczyli Grecy i Trojanie. Właściwie była to wojna pomiędzy księciem Troi, Parysem, i greckim królem Menelausem, ponieważ Parys uprowadził Helenę, żonę króla. Najlepszy fragment opowiadania to ten, kiedy greccy żołnierze wyskakują ze środka ogromnego, drewnianego konia i zaczynają walczyć przeciw Trojanom. Trojanie sądzili, że koń jest podarunkiem, i otworzyli bramy miasta dla konia i ukrywających się w nim wrogów. W ten sposób Menelaus wygrał wojnę dzięki podstępowi.
Mam już 13 lat, a starożytne mity nadal są moimi ulubionymi opowiadaniami. W ubiegłym roku dziadek podarował mi książkę Jana Parandowskiego „Wojna trojańska”. Przeczytałem ją w niecałe 12 godzin. W tym roku czytam o greckich bogach i boginiach i... oglądam Igrzyska Olimpijskie z Aten!
I don’t have one favourite fairytale or bedtime story. There are a few different stories which I really like.
When my sister and I were four and five years old (I am the older one) bedtime was the best part of the day. Every evening, when we were ready to go to bed, our mum opened a thick book of fairytales and read to us until we fell asleep. We loved her soft, calm voice as she read us stories of Cinderella, Snow White, Ugly Duckling or Little Red Riding Hood. We always wanted my mum to stay with us as long as possible so we did our best to keep our eyes wide open. We also invented some games to stay wide awake. For example, each time we read a new fairytale, we had to say which character we wanted to be and choose the right persons for other characters in the story. Of course, it seemed to my sister that she was a second Cinderella or Snow White. I always wanted to be a bad character, one of the ugly sisters or the wicked stepmother. We imagined our parents as special, magic friends who helped the good characters and saved them when they were in danger. My dad was Cinderella’s Prince Charming and my mum was the fairy godmother who waved the magic wand.
As I liked short fairytales with happy endings and I wasn’t interested in beautiful princesses, ‘Little Red Riding Hood’ was my favourite fairytale at that time. It is the name of a girl who is the main character in the story. She decides to visit her grandmother, takes a full basket of food and sets out on her way. She has to go through a dark, thick forest where a big, bad wolf lives. The wolf is very hungry and makes a plan. Everything goes according to plan: he eats the old lady, puts on her clothes and jumps into her bed. Then, he waits for the granddaughter and the tasty basket! Little Red Riding Hood is surprised by her grandmother’s appearance. She says, ‘Oh, Grandma, what big teeth you’ve got!’ ‘All the better to eat you with’, says the wolf and eats Little Red Riding Hood. But that’s not the end of the story. A wood-cutter kills the wolf, cuts open his stomach and saves the girl and her grandmother. I liked the end of the story best.
A few years later, when my sister an I were seven and eight, my mum started to read us Polish legends on weekdays, while my grandfather told us stories from classical mythology at weekends. I was fascinated by ancient Greek and Roman stories. Our grandfather called them myths. I remember a story about Medusa very well. Medusa is the evil character in the story. She is a woman who has snakes instead of hair. She is very dangerous because she turns everyone who looks at her into stone. Brave Perseus has a clever idea. He uses a shield and holds it in front of him so that Medusa cannot look at him. His trick works perfectly and he kills Medusa.
One Saturday night, my grandfather told us a story of Troy. First we found Troy on the map - somewhere in northern Turkey. It is the place where the Greeks and the Trojans fought the famous war. In fact, that war was between the Trojan prince, Paris and the Greek king, Menelaus because Paris carried off Helen, the king’s wife. The best part of the story is when the Greek soldiers jump out of a huge wooden horse and start fighting against the Trojans. The Trojans thought that the horse was a gift and opened the city gates for the horse and for their enemies hiding inside. In this way, Menelaus won the war by a trick.
Now, I am thirteen years old and ancient myths are still my favourite stories. Last year, my grandfather gave me a book by Jan Parandowski “Wojna trojańska”. I read it in less than twelve hours. This year, I’m reading about Greek gods and goddesses and... I’m watching the Athens Olympics!
fairytale - bajka
bedtime story - historyjka na dobranoc
a few - kilka
the best part - najlepsza część
until - aż, do czasu gdy
soft - miękki, łagodny
calm - spokojny
voice - głos
Cinderella - Kopciuszek
Snow White - Królewna Śnieżka
Ugly Duckling - Brzydkie Kaczątko
Little Red Riding Hood - Czerwony Kapturek
stay with somebody - pozostać z kimś
as long as possible - najdłużej jak możliwe
do one's best - zrobić wszystko co możliwe
wide open - szeroko otwarte
invent - wymyślać
wide awake - czuwający, leżący z otwartymi oczami
each time - zawsze gdy
right person - właściwa osoba
seem to somebody - wydawać się komuś
second - drugi
ugly - brzydki, wstrętny
wicked - nikczemny
magic - magiczni
save - ocalić
Prince Charming - królewicz z bajki
fairy godmother - dobra wróżka
wave - poruszać
magic wand - czarodziejska różdżka
happy ending - szczęśliwe zakończenie
main character - główna postać
wolf - wilk
hungry - głodny
according to plan - zgodnie z planem
make a plan - obmyślić plan
jump into something - wskoczyć do czegoś
granddaughter - wnuczka
tasty - smakowity
surprised by something - zdumiony czymś
appearance - wygląd
big teeth - duże zęby
all the better - tym lepiej
wood-cutter - drwal
cut open - rozciąć
stomach - żołądek
best - najbardziej
later - później
on weekdays - w dni powszednie
classical mythology - mitologia klasyczna
be fascinated by something - być czymś zafascynowanym
ancient - starożytny
Greek - grecki
Roman - rzymski
myths - mity
evil - zły
turn everyone into a stone - zamienić każdego w kamień
shield - tarcza
hold - trzymać
in front of him - przed sobą / nim
trick - sztuczka
work perfectly - udać się doskonale
find (found) - znaleźć
somewhere - gdzieś
northern Turkey - północna Turcja
war - wojna
carry off - zabrać, porwać
wife - żona
soldier - żołnierz
jump out - wyskoczyć
huge - ogromny
wooden - drewniany
horse - koń
start fighting - zacząć walczyć
think (thought) - myśleć
gift - podarunek
still - nadal
in less than - w czasie krótszym niż
hour - godzina
god - bóg
goddess - bogini
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.