Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Każdego roku niemieckie miasta i wioski obchodzą różne święta, które często są zależne od przyrody.
Jednym z najważniejszych świąt dla chrześcijan jest Wielkanoc, która symbolizuje początek nowego życia. Wielkanoc przypada na pierwszą niedzielę po pełni księżyca. Dla chrześcijan Wielkanoc oznacza zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, które jest dla nich nadzieją i nowym życiem. Jajka, które się maluje przed świętem wielkanocnym i zajączek wielkanocny, którego chowa się w domu lub ogrodzie to przedchrześcijańskie symbole dobrobytu i płodności. Ale dzieci, które szukają w trawie jajeczek i czekoladowych zajączków, nie myślą o tych symbolach. Wystarczająco długo czekały na ten dzień, gdyż większość z nich pościła już od środy popielcowej.
Przed okresem postu w Niemczech, tak jak w innych katolickich krajach odbywa się karnawał. Obchodzi się go wszędzie, zarówno na wsi jak i w mieście. Na ulicach obserwuje się ludzi w ekstrawaganckich maskach i kostiumach, popularne są bale maskowe i pochody. Wszyscy świetnie się bawią i jest bardzo wesoło.
W Niemczech bardzo popularne jest również święto Oktoberfest, które obchodzi się w Monachium, a jego historia sięga roku 1810, kiedy to król Ludwig I poślubił księżniczkę Teresę. Oktoberfest to prawdziwe święto ludowe. Zaczyna się już we wrześniu i trwa około 2 tygodni. W bogato zdobionych, świątecznych namiotach pije się mocne piwo przy dźwiękach muzyki. Do tego dochodzą stosy pieczonych kiełbasek i precli. Na zewnątrz wygląda to jak wielki park rozrywki, w którym są karuzele, strzelnice, diabelskie koła i kolejki. Tysiące Monachijczyków i turystów bawi się tu każdego roku.
Po Oktoberfest w Monachium i w innych częściach Niemiec wszystko się uspokaja. Następują przygotowania do najpoważniejszych świąt. 1 listopada obchodzimy Wszystkich Świętych. W kościołach odprawiane są msze za dusze zmarłych. Na cmentarzach czerwone znicze płoną na grobach, które ozdobione są kwiatami. W tym dniu wspomina się wszystkich zmarłych.
25 listopada tańczy się na wsi po raz ostatni, ponieważ wkrótce zaczyna się adwent. Wszyscy przygotowują się na ulubione święto - Boże Narodzenie. Każda rodzina ma wieniec adwentowy, który składa się z gałązek jodły i 4 czerwonych świeczek. W każdą niedzielę adwentową zapala się jedną świecę więcej. Mamy robią dla swoich dzieci kalendarz adwentowy. Ma on 24 małych drzwi i okienek, które symbolizują poszczególne dni. Każdego dnia otwiera się jedne drzwi lub okienko, a w nich ukryte są słodycze i postacie z bajek.
Większość miast organizuje kiermasz świąteczny, gdzie można kupić wszystko, co jest potrzebne na choinkę i pod choinkę. Drzewa zawsze odgrywały ważną rolę w kulturze religijnej, ponieważ są symbolem życia. Nie tylko choinki, ale również wypieki świąteczne należą do tradycji.
Już 6 grudnia dzieci dostają pierwsze pierniki i drobne prezenty, które św. Mikołaj wkłada do butów. Jednak najważniejszy dzień to 24 grudnia - Wigilia. W tym dniu cała rodzina gromadzi się przy choince. Otwiera się prezenty, które przyniósł Mikołaj lub Dzieciątko Jezus. W domu rozbrzmiewają radosne kolędy. Najbardziej uroczysta wśród nich to „Cicha noc, święta noc”.
Kolęda ta została napisana i skomponowana w wigilijny wieczór, w 1818 r. w Oberndorf, małej wiosce w pobliżu Salzburga. Organy były zepsute, a kiedy pastor Mohr usłyszał, że nie mogą być naprawione na czas, napisał szybko sam 3 zwrotki pieśni. Pobiegł do swojego przyjaciela Franza Grubera, który skomponował do nich melodię. Podczas pasterki cała parafia usłyszała po raz pierwszy tę śliczną, delikatną melodię. W Polsce kładzie się podczas wigilii na stół opłatek i siano. Śpiewa się kolędy, a o północy ludzie idą do kościoła na pasterkę.
Boże Narodzenie to spokojne, rodzinne święto. W ostatni dzień roku słychać dźwięk rakiet i huk petard. Wszyscy są radośni i swawolni, świętując Sylwestra. W wieczór sylwestrowy ludzie spotykają się ze swoją rodziną i z przyjaciółmi, często biorą udział w balu. Wszyscy bawią się i tańczą do białego rana. I znów rozpoczyna się cykl nowego roku. Poważne święta przeplatają się z radosnymi. Tradycja wciąż żyje.
Die Städte und DÖrfer in Deutschland feiern jedes Jahr Feste, die oft von den Zyklen der Natur abhängig sind.
Eines der wichtigsten Feste der Christen ist Ostern, das den Anfang des neuen Lebens symbolisiert. Ostern fällt auf den ersten Sonntag nach dem FrÜhlingsvollmond. Zu Ostern feiern die Christen die Auferstehung Christi, die fÜr sie Hoffnung und ein neues Leben symbolisiert. Die Eier, die man vor dem Osterfest bemalt, und der Osterhase, der sich im Haus oder im Garten versteckt, sind vorchristliche Symbole des Wachstums und der Fruchtbarkeit. Aber die Kinder, die sich die bunten Eier und Schokoladenhasen im Grass suchen, denken kaum an alte Symbole. Sie haben lange genug darauf gewartet, da doch die meisten seit Aschermittwoch gefastet haben.
Vor der Fastenzeit gibt es in Deutschland, wie in anderen katholischen Ländern, einen Karneval oder Fasching. Der Fasching wird Überall gefeiert, sowohl auf dem Land als auch in den Städten. Auf den Straßen beobachtet man die Leute mit extravaganten Masken und KostÜmen, die Maskenbälle und UmzÜge sind populär. Alle spielen sehr gut und es ist sehr lustig.
In Deutschland ist das MÜnchner Oktoberfest sehr populär, dessen Ursprung im Oktober des Jahres 1810 liegt, als KÖnig Ludwig I die Prinzessin Therese heiratete. Das Oktoberfest ist ein wahres Volksfest. Es beginnt schon im September und dauert ungefähr zwei Wochen. In geschmÜckten Festzelten wird unter Klängen der Blechmusik das starke Oktoberbier getrunken. Haufen von WÜrsten und Brezeln werden dazu gegessen.
Draußen auf der Festwiese ist es wie in einem Vergnugungspark mit den vielen Karussells, Schiessbuden, Riesenrädern und Schleuderbahnen. Tausende von MÜnchnern und Touristen amÜsieren sich hier jährlich.
Nach dem Oktoberfest wird es in MÜnchen, wie auch sonstwo, etwas ruhiger. Man bereitet sich schon auf die ernsteren Feiertage vor. Am ersten November wird das ernsteste Fest des Jahres, Allerheiligen-Allerseelen, gefeiert. In den Kirchen werden Seelenmessen gelesen. Draußen auf dem Friedhof brennen rote Lichter auf den Gräbern, die mit Blumen bedeckt sind. An diesem Tag denkt man an Gestorbene.
Am 25. November wird auf dem Lande zum letzten Mal getanzt, denn die Adventszeit beginnt bald. Somit bereiten sich alle auf das beliebteste Fest des Jahres, Weihnachten, vor. Jede Familie hat einen Adventskranz, der aus Tannenzweigen ist und hat 4 rote Kerzen. Jeden Adventssonntag zÜndet man eine Kerze mehr an. FÜr die Kinder machen die MÜtter Adventskalender. Er hat 24 TÜrchen und Fensterchen, die einzelne Tage symbolisieren. Jeden Tag Öffnet man ein TÜrchen oder ein Fensterchen wo SÜßigkeiten und Märchengestalten sind.
Die meisten Städte haben einen Weihnachtsmarkt, wo man alles kaufen kann, was auf oder unter einen Weihnachtsbaum gehÖrt, weil der Weihnachtsbaum festlich geschmÜckt werden muss. Bäume haben schon immer eine wichtige Rolle im religiÖsen Kultus von VÖlkern gespielt, da sie das Symbol des Lebens sind. Nicht nur Weihnachtsbäume, sondern auch Weihnachtsgebäck gehÖren zu langer Tradition.
Schon am 6. Dezember bekommen die Kinder die ersten Lebkuchen und kleine Geschenke, die Sankt Nikolaus in ihre Schuhe steckt. Doch der wichtigste Tag ist der 24. Dezember, der Heilige Abend, wenn sich die ganze Familie unter dem Weihnachtsbaum versammelt. Man Öffnet die Geschenke, die der Weichnachtsmann oder das Christkind gebracht hat. FrÖhliche Weihnachtslieder tÖnen durch das ganze Haus. Am feierlichsten ist wohl das bekannte „Stille Nacht, heilige Nacht“.
Dieses Lied wurde 1818 in Oberndorf, einem kleinen Dorf in der Nähe von Salzburg, am Heiligabend geschrieben und komponiert. Die Orgel war kaputt, und als Pfarrer Mohr hÖrte, dass sie nicht mehr rechtzeitig zum Gottesdienst repariert werden konnte, schrieb er schnell drei Verse fÜr ein Lied. Damit lief er zu seinem Freund Franz Gruber, der gleich eine Melodie dafÜr komponierte. Während der Christmette hÖrte die Kirchengemeinde zum ersten Mal diese wunderbare, zarte Melodie. In Polen dagegen, legt man auf den Tisch die Oblate und das Heu. Man singt Weihnachtslieder und um Mitternacht gehen die Leute zum Gottesdienst in die Kirche.
Weihnachten ist ein stilles Familienfest. Aber am letzten Tag des alten Jahres hÖrt man den Lärm von Raketen und KnallfrÖschen. Alle sind lustig und ausgelassen, während sie Silvester feiern. Am Silvesterabend treffen sich die Leute mit der Familie und mit den Freunden, einige nehmen am Ball teil. Alle spielen und tanzen bis spät in die Nacht. Und wiederum beginnt der Zyklus eines neuen Jahres. Ernste und frÖhliche Feste wechseln sich gegenseitig ab. Die Tradition bleibt am Leben.
feiern - świętować, obchodzić
sein abhängig - być zależnym od
das Ostern - Wielkanoc
der Anfang - początek
der Vollmond - pełnia
die Auferstehung - zmartwychwstanie
die Hoffnung - nadzieja
die Eier bemalen - malować pisanki
verstecken - ukryć, schować
die Fruchtbarkeit - urodzaj, płodność
der Aschermittwoch - środa popielcowa
der Fasching - karnawał
überall - wszędzie
der Umzug - pochód, procesja
der Ursprung - korzenie, początki
heiraten - poślubić
der Vergnügungspark - park rozrywki
sich amüsieren - bawić się
das Allerheiligen - Wszystkich Świętych
die Seelenmesse - msza żałobna
der Friedhof - cmentarz
die Gräber - groby
denken an IV - myśleć o
sich vorbereiten auf IV - przygotowywać się na
das Weihnachten - Boże Narodzenie
der Adventskranz - wieniec adwentowy
die Kerzen - świeczki
die Süßigkeiten - słodycze
die Märchengestalten - postacie z bajek
der Weihnachtsmarkt - kiermasz świąteczny
der Weichnachtsbaum - choinka
schmücken - stroić, ozdabiać
der Lebkuchen - piernik
in die Schuhe stecken - chować do butów
sich versammeln - zbierać się
das Christkind - Dzieciątko Jezus
der Weinachtsmann - Mikołaj
fröhlich - radosny
die Weihnachtslieder - kolędy
am Heiligabend - w wigilijny wieczór
die Orgel - organy
der Pfarrer - proboszcz, pastor
die Christmette - pasterka
zum ersten Mal - po raz pierwszy
die Oblate - opłatek
das Heu - siano
um Mitternacht - o północy
zum Gottesdienst gehen - iść na mszę
ausgelassen - swobodni, swawolni
am Ball teilnehmen - brać udział w balu
bis spät in die Nacht tanzen - tańczyć do białego rana
sich gegenseitig wechseln - zmieniać się
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.