Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
W 929 r. Czechy stały się lennem niemieckim. Jako książęta Rzeszy władcy czescy uczestniczyli w wydarzeniach wewnętrznych Niemiec. Tron książęcy zajmowała dynastia Przemyślidów, która wygrała z dynastią Sławnikowiców rywalizację o władzę w państwie. Państwo czeskie obejmowało tereny Kotliny Czeskiej i Moraw. W poł. X w. utrzymywało dobre stosunki z Polską, ale niebawem rozpoczęły się walki o Śląsk i Małopolskę. Także na początku XI w. ingerencje władców polskich - Bolesława Chrobrego, Mieszka II, Bolesława Szczodrego i Bolesława Krzywoustego - wywoływały niepokój i i doprowadziły do konfliktów. W czasie walki o inwestyturę książę czeski Wratysław II znajdował się w obozie antygregoriańskim twardo występując przeciwko Polsce i Węgrom (obóz gregoriański).
W 1140 r. po śmierci księcia Sobiesława I doszło w Czechach do rozbicia dzielnicowego. Książę Władysław II (1140-1173) zjednoczył państwo, ale wobec ciągłego wzrostu wpływów niemieckich, tendencji odśrodkowych, emancypacji Kościoła, rozpoczęły się walki o władzę, okres chaosu, uzurpacji. Kres temu położył książę Przemysł Ottokar I (1197-1230). Wykorzystał zamieszanie w Rzeszy i walkę papiestwa z cesarstwem, umocnił swoją władzę, a w 1198 r. koronował się na króla Czech. Królowie czescy podjęli starania o powiększenie terenów, a niebawem o pierwszeństwo w Rzeszy Niemieckiej. Wacław I (1230-1253) podjął walkę z Węgrami o Austrię. Jego następca Przemysł Ottokar II (1253-1278) ostatecznie zajął Austrię a także Styrię, księstwo Karyntii i Krainy. W ten sposób król Czech stał się najpotężniejszym z książąt w Rzeszy. Podjął starania o tron niemiecki. Wybór na króla Niemiec Rudolfa Habsburga przyniósł wojnę. W 1276 r. Przemysł Ottokar II został zmuszony do zrzeczenia się wszystkich nabytków. Ostatecznie w bitwie pod DÜrnkrut 1278 r. król czeski zginął, a jego plany zakończyły się klęską.
Następca Wacław II (1278-1305) w latach 1290-1291 opanował Małopolskę, a w 1296 r. Wielkopolskę i Pomorze Gdańskie. W 1300 r. koronował się na króla Polski. W 1301 r., po wymarciu na Węgrzech dynastii Arpadów, Wacław II podjął starania o tron węgierski. Rozpoczęła się rywalizacja z Andegawenami, wspartymi przez cesarza Albrechta Habsburga. W latach 1301-1306 królem Węgier i jednocześnie od 1305 r. królem Czech i władcą Polski, był syn Wacława II, Wacław III - wraz z jego śmiercią wymarła dynastia Przemyślidów. W Czechach od 1310 r. zasiadła dynastia Luksemburska, pod panowaniem której nastąpił okres świetności politycznej, gospodarczej i kulturalnej Czech. Król czeski stał się elektorem Rzeszy.
Węgrzy w 955 r. zostali pokonani przez władcę niemieckiego i od tej pory zaprzestali najazdów na Europę. Osiedlili się w środkowym biegu Dunaju na Nizinie Węgierskiej. Król Stefan I Święty z dynastii Arpadów (997-1038) zbudował silne państwo feudalne, prowadząc akcję chrystianizacyjną. Utrzymywał dobre stosunki z Niemcami i papiestwem. W 1001 r. został koronowany na króla Węgier. W XI w. Węgrzy prowadzili akcję rozszerzania posiadłości - zdobyli Słowację, na południu prowadzili walki z cesarzami bizantyjskimi.
W okresie walki o inwestyturę król Salomon (1063-1074) był początkowo w obozie antygregoriańskim, ale Geza (Gejza, 1074-1077) przeszedł do obozu gregoriańskiego. Utrzymywał on także przyjazne stosunki z królem Polski Bolesławem Szczodrym. Następca Gezy, król Władysław I Święty (1077-1095), w walce z cesarzem Henrykiem IV, obronił niezależność i rozszerzył posiadłości o Chorwację. Za panowania w Polsce księcia Bolesława Krzywoustego stosunki polsko-węgierskie były bardzo dobre - wspólny sojusz przeciwko Czechom i Niemcom. Król Koloman (1095-1116) rozszerzył posiadłości węgierskie o Dalmację, prowadząc walki z Wenecją i Cesarstwem Bizantyjskim.
Władcy węgierscy w walce o panowanie w świecie w 2. poł. XII w. opowiedzieli się po stronie cesarza. Doszło do walk z Bizancjum (sojusznik papiestwa) o Dalmację i do jej utraty.
W początkach XIII w. królowie węgierscy stanęli przed problemem najazdów plemion Połowców, którzy uciekali atakowani przez Mongołów. Na przełomie 1240 i 1241 roku na ziemie Węgier spadł wielki najazd tatarski - całe Węgry zostały spustoszone, Tatarzy doszli aż do Dalmacji. Walki dynastyczne w państwie mongolskim zmusiły Mongołów do opuszczenia Węgier.
Po wymarciu w 1246 r. dynastii Babenbergów w Austrii o opuszczone tereny rozpoczęła się walka między władcami Węgier i Czech. Książęta polscy stawali w tym sporze po jednej i po długiej stronie, wspierając je posiłkami. W wyniku walk Węgrzy utracili Styrię.
W 1301 r. na Węgrzech wymarła dynastia Arpadów. Rozpoczęły się walki o spadek. Rywalizowali władcy Czech i Polski - Przemyślidzi z władcami Bawarii Wittelsbachami i dynastią Andegawenów neapolitańskich. Ostatecznie w 1307 r. władcą Węgier został Karol I Robert Andegaweński (1307-1342), a po jego śmier ci syn Ludwik I Wielki (1342-1382) - Węgry przeżywały okres rozkwitu i potęgi. W latach 1370-1382 trwała unia personalna polsko-węgierska.
Po śmierci Ludwika I Andegaweńskiego władzę objęła córka Maria i jej mąż Zygmunt Luksemburski (1387-1437).
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.