Wybierz szkołę

Wybierz dział

Zaproszenie do wspólnej nauki

zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek

Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
Odrzuć

Kot w pustym mieszkaniu (W. Szymborska)

Kot w pustym mieszkaniu (W. Szymborska)

Utwór ten pochodzi z wydanego w 1993 roku tomu Koniec i początek i jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej dyskretnych wierszy mówiących o śmierci. Jego bohaterem jest samotny kot, który ciągle czeka na przyjście swego nie żyjącego pana. Tytułowe mieszkanie jest puste, pozbawione obecności właściciela, który odszedł stąd już na zawsze.

Wiersz zaczyna się słowami: „Umrzeć - tego nie robi się kotu”, ale w dalszej jego części myśl o śmierci właściciela zostaje odsunięta na dalszy plan. Wydaje się, iż podmiotem lirycznym w wierszu jest kot, który opowiada o swej samotności, nudzie, czekaniu. On jednak wie, że coś się zmieniło, nie jest tak jak przedtem:

„Nic niby tu nie zmienione,

a jednak pozamieniane.

Niby nie przesunięte,

a jednak porozsuwane”.

Wieczorami nie świeci się lampa, tak jak to bywało w zwyczaju. Wprawdzie na schodach słychać kroki, „ale to nie te”, codziennie kładzie ktoś rybę na talerzyk, ale „ręka (...) także nie ta, co kładła”. Kot dostrzega nawet te najbardziej subtelne różnice, przeczuwa, że zdarzyło się coś złego. Brak pana (pani) domu wywołuje uczucie pustki, obcości. Kot przetrząsa całe mieszkanie w poszukiwaniu swego pana - zajrzał do wszystkich szaf, obejrzał półki, sprawdził nawet pod dywanem. Przyznaje się także do małego przestępstwa, jakiego się dopuścił - złamał zakaz i rozrzucił papiery. Nie pozostaje mu już nic innego jak spać i czekać.

Kot odgraża się, co zrobi, kiedy pan wróci po tej długiej nieobecności:

„Będzie się szło w jego stronę,

jakby się wcale nie chciało,

pomalutku,

na bardzo obrażonych łapach.

I żadnych skoków pisków na początek”.

W ostatniej zwrotce wyrażone zostało przekonanie, że właściciel powróci do swojego mieszkania, a przede wszystkim do kota, oczekującego go z taką wiernością i niecierpliwością.

W utworze tym brak słów, nazywających stany uczuciowe podmiotu, brak metafor. Siła wzruszeniowa tkwi w samotności i smutku kota, który ciągle czeka na swojego pana.

Zobacz podobne opracowania

Ciekawostki (0)

Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.

Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG

Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka

Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.