Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
II wojna światowa to największa i najbardziej krwawa wojna w historii ludzkości. Choć zakończyła się w 1945 roku, wiele wydarzeń do dzisiaj pozostaje nieznanych dla wielu z nas. Jeśli nie słyszeliście o niemieckich kamikaze lub o magicznej sztuczce, dzięki, której zniknął Kanał Sueski - czytajcie dalej.
Niemieccy kamikaze
Kamikaze to jednostka wojskowa, o której słyszał niemal każdy. Została stworzona przez japońskie wojska podczas II wojny światowej, a jej głównym zadaniem były samobójcze misje. Niewiele osób jednak zdaje sobie sprawę, że nie tylko Japonia miała swoje oddziały przeszkolonych samobójców. Na podobny pomysł wpadła Luftwaffe, czyli siły powietrzne III Rzeszy. Pierwsze wzmianki o tym planie pojawiły się w 1943 roku, ale pomysł szybko zawieszono. Powrócono do niego latem 1944 roku, ale ostatecznie wątpliwości odrzucono dopiero w 1945 roku, kiedy sytuacja III Rzeszy była tragiczna i tylko cud mógł zmienić przesądzone zakończenie wojny.
Tym, co odróżniało niemieckich kamikaze od ich japońskich poprzedników, był spadochron umieszczony wewnątrz samolotu, który zwiększał szanse pilotów na wyjście cało z misji. Władze nie ukrywały jednak, że szanse na przeżycie są nikłe. Niemiecka propaganda okazała się na tyle silna, że ochotników nie brakowało. W noc poprzedzającą samobójcze akcje organizowano przyjęcia dla pilotów, podczas których nie żałowano im używek, a w trakcie ostatnich minut życia, do akcji motywował ich nazistowski hymn „Host Wessel Lied”, czyli pieśń ku czci Horsta Wessela. Wessel, który został zastrzelony w 1930 roku podczas ulicznych zamieszek z komunistami, uznany został przez Josepha Gobbelsa za męczennika ruchu nazistowskiego. Jak się szybko okazało, jednostki niemieckich kamikaze nie odnosiły spodziewanych sukcesów, a jedynie stały się poważnym obciążeniem finansowym dla III Rzeszy. Dziś wykonywanie pieśni (a nawet samej melodii) jest w Niemczech uznane za czyn zabroniony/przestępstwo w kodeksie karnym.
Niewidzialny Kanał Sueski
Mimo że Jasper Maskelyne zyskał sławę dzięki swoim iluzjonistycznym umiejętnościom, to świat pamięta go jako jedynego człowieka, któremu udało się ukryć Kanał Sueski.
Początkowo jego pomysły uważane były za przejaw szaleństwa, ale w obliczu zagrożenia atakiem Hitlera zdecydowano się powołać iluzjonistę do brytyjskiej armii. Dowódcy długo nie mogli znaleźć odpowiedniego zadania dla magika. Dopiero we wrześniu 1941 roku zlecono mu ukrycie Kanału Sueskiego. Brytyjskie wojsko za wszelką cenę chciało ochronić 160-kilometrowy kanał, który mógł stać się celem nazistowskich wojsk III Rzeszy. Choć wszyscy zdawali sobie sprawę z tego, że jest to zadanie niewykonalne, mężczyzna był innego zdania. Był bowiem przekonany, że do tego zadania wystarczą te same sztuczki optyczne, które do tej pory wykorzystywał podczas swoich występów scenicznych. Po wielu dniach prób magikowi wreszcie udało się wpaść na pomysł, który polegał na wykorzystaniu reflektorów, które umieszczone w odpowiednich odległościach miały tworzyć zasłonę świetlną. Po kilku modyfikacjach, mężczyźnie udało się stworzyć system 24 punktowych lamp, które obracając się w odpowiednim tempie, tworzyły oślepiające koła światła. Sposób okazał się tak skuteczny, że podczas testów pilot samolotu, na pokładzie którego znajdował się też magik, stracił kontrolę nad maszyną. Na szczęście w ostatniej chwili udało uniknąć się tragedii.
Na terenie ZSRR istniało państwo nazistowskie kierowane przez rosyjskie władze.
Mało kto jest świadomy tego, że ZSRR chętnie kolaborowało z Niemcami. Ta współpraca doprowadziła do tego, że na terenie tego kraju powstało nazistowskie państwo – Republika Łokocka.
Łokoć to mała miejscowość, w której okolicy osiedlano wypuszczonych z łagrów kontrrewolucjonistów mających zakaz zamieszkiwania dużych miast. To dlatego w 1941 roku, gdy miejsce to zostało zdobyte przez niemieckie wojska, wśród przedstawicieli tamtejszej ludności zrodził się pomysł stworzenia kolaboracyjnej Republiki Łokockiej, której zadaniem miała być walka z radzieckimi partyzantami. Pomysł szybko przypadł do gustu niemieckiemu dowództwu, które od razu przystąpiło do jego realizacji. W szybkim tempie przeprowadzono tam wiele reform gospodarczych, które miały zjednać miejscową ludność. Na istnienie Republiki Łokockiej nie mógł zgodzić się Stalin, który rozkazał bezwzględną walkę z kolaborantami. Kolejne ataki rosyjskich wojsk i wewnętrzne problemu doprowadziły do tego, że w 1943 roku Republika Łokocka oficjalnie przestała istnieć.
Komentarze (0)