Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Legenda o św. Aleksym rozpoczyna się apostrofą do Mesjasza, prośbą o rozum oraz oczyszczenie autora z grzechów, aby stał się on godnym opowiedzenia „żywotu jednego świętego”. Zadanie to rozpoczyna on od opisu dworu rodziców Aleksego, Eufamijana i Aglijas, mieszkających w Rzymie. Oprócz ogromnego bogactwa wyróżniała ich przede wszystkim troska o sieroty i wdowy oraz o pielgrzymów.
Następnym elementem legendy jest przedstawienie młodości Aleksego. W wieku dwudziestu czterech lat, na życzenie swego ojca, poślubił on córkę cesarza, księżniczkę Famijanę, otrzymując przy tym błogosławieństwo cesarza i papieża Innocentego, który osobiście udzielił młodym ślubu. Jednak w noc poślubną Aleksy zwrócił swojej małżonce pierścień i zdecydował się odejść od niej, by wieść życie w czystości. Młodej żonie zaleca służbę Bogu, troskę o biednych i szacunek wobec starszych. Famijana obiecuje wypełnić te prośby.
Kolejna część legendy to opowieść o tułaczce Aleksego. Jego odejście - które nastąpiło w całkowitej tajemnicy - wywołało wielki smutek. Nazajutrz po nocy weselnej Aleksy zebrał tyle złota i srebra, ile tylko mógł unieść, wsiadł na okręt i odpłynął. W kraju, do którego przybył, rozdał cały swój majątek ubogim i odtąd przestał się przyznawać do swego rodu. Wiódł życie pełne wyrzeczeń i ascezy, bardzo często się modlił, nawet z samego rana, jeszcze u progu zamkniętego kościoła. Za jego przyczyną dokonywało się wiele cudów, z których najważniejszy zdarzył się w kościele. Pewnego dnia Matka Boża zeszła z obrazu i nakazała kościelnemu wpuszczenie modlącego się w progu Aleksego do środka, aby nie cierpiał już dłużej na mrozie. Zadziwiony tym wydarzeniem kościelny sługa opowiedział wszem i wobec o tym, czego dokonał nieznajomy przybysz. Wśród mieszkańców miasta rosła cześć dla Aleksego. Wieść o ascecie, którego uważano powszechnie za świętego, rozchodziła się bardzo szybko. Dotarła nawet do Eufamijana, który wysłał posłańców do Aleksego, ci jednakże go nie rozpoznali. Sam Aleksy nie był zadowolony ze swej chwały, dlatego wyjechał najpierw do Syrii, a potem Boża opatrzność zaprowadziła go do Rzymu. Tu zdecydował się wrócić na dwór ojca, nie dając się jednak poznać. Powołując się na imię Aleksego, poprosił Eufamijana o schronienie i na jego dworze spędził szesnaście lat, doznając różnych upokorzeń - odziewał się w łachmany, mieszkał pod schodami, wylewano na niego pomyje.
Ostatnim elementem tej legendy jest opis śmierci świętego. Aleksy doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że wkrótce umrze, dlatego też, póki był świadomy swych czynów, opisał swoje życie. Okoliczności śmierci Aleksego potwierdziły jego świętość - nagle w Rzymie same zaczęły dzwonić wszystkie dzwony. Przyczynę tego niezwykłego zdarzenia wskazało mieszkańcom Rzymu niewinne dziecko. Na miejsce śmierci Aleksego przybyli w całym majestacie cesarz i papież. Nikt jednak z całego grona znakomitych osób nie mógł wyjąć z zaciśniętej ręki zmarłego jego ostatniego listu. Mogła to uczynić tylko jego żona: „Przeto, iż był jeden od drugiego czyst”. Dzięki temu listowi wszyscy zgromadzeni poznali całą świętość Aleksego. Została ona zresztą wkrótce potwierdzona w sposób nadprzyrodzony, przez liczne uzdrowienia, które dokonały się przy ciele zmarłego.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.