Ambroży Kleks: był założycielem i jedynym profesorem Akademii, postacią obdarzoną nadzwyczajnymi umiejętnościami, trochę zabawną, a trochę straszną. Powstał prawdopodobnie z guzika od czarodziejskiej czapki bogdychanów. Potrafił przyrządzać potrawy z kolorowych szkiełek i farb, powiększać przedmioty za pomocą pompki, leczyć chore sprzęty, wyjąć sobie oko i wysłać je na Księżyc.
W jego szkole nie było tradycyjnych przedmiotów. Zamiast nich uczono się kleksografii, przędzenia liter, leczenia chorych sprzętów. Pan Kleks rozwijał u swych uczniów przede wszystkim wrażliwość i wyobraźnię. Zamiast ocen „stawiał” chłopcom piegi - przyklejał je w nagrodę na nosie ucznia. Do podopiecznych odnosił się życzliwie i serdecznie. Wymyślał dla nich różne atrakcje (np. wizyty w baśniach, wycieczkę do fabryki dziur i dziurek, poszukiwanie skarbów w parku). Najbardziej bał się natomiast Filipa - golarza i jego sztucznego chłopca - Alojzego.
Równie niezwykły jak jego umiejętności był wygląd Ambrożego Kleksa. Chodził odziany w zbyt obszerny surdut, jaskrawą kamizelkę i kraciaste spodnie. Jego postać wieńczyła tęczowa czupryna, spod której patrzyły oczy ostre jak sztylety. Na szczęście na nosie profesora tkwiły binokle w kształcie malutkiego roweru, łagodzące ostrość spojrzenia. Nos potrafił przekrzywiać się raz w lewo, raz w prawo. Pod nim widniały pomarańczowe wąsy, a na pierś spływała gęsta, czarna broda. Postać mieniła się kolorami.
Pan Kleks był czarodziejem i dziwakiem, łagodnym, życzliwym dla dzieci, zwierząt i przedmiotów i tylko troszeczkę niepokojącym, jak wszystko, co niezwykłe.
Adam Niezgódka: jest narratorem powieści (osobą, która opowiada) i jednym z jej bohaterów. „Akademia pana Kleksa” to właściwie pamiętnik Adasia, w którym chłopiec utrwalił najważniejsze fakty ze swego pobytu w szkole. Adaś ma dwanaście lat i należy do najpilniejszych uczniów Akademii. Podziwia pana Kleksa, jest do niego bardzo przywiązany.
Szpak Mateusz: to książę zamieniony w ptaka. Był jedynym synem królewskiej pary. Jako młodzieniec nie chciał się uczyć, wolał jeździć konno i polować. Ojciec król kazał w końcu zamknąć Mateusza w komnacie, a jego konia w stajni. Wtedy książę wymykał się nocami. Pewnej nocy zabił króla wilków. Konające zwierzę zdołało jeszcze zranić Mateusza. Rana na udzie nie chciała się goić. Dopiero sprowadzony z Chin doktor Paj-Chi-Wo uleczył królewicza. Podarował mu też cudowną czapkę bogdychanów. Dotknięcie guzika na jej czubku powodowało, że człowiek mógł się zamienić w co chciał; ratowała przed niebezpieczeństwem.
W chwili, gdy wilki, mszcząc się za śmierć swojego króla, atakowały (po uprzednim zniszczeniu całego państwa) pałac rodziców Mateusza, królewicz pociągnął za guzik i zamienił się w szpaka. Niestety, guzik zaginął. Książę nie mógł wrócić do dawnej postaci.
Pan Kleks kupił szpaka na targu. Mateusz potrafił wymawiać tylko końcówki wyrazów, ale profesor rozumiał go doskonale i odtworzył jego opowieść.
Golarz Filip: był fryzjerem pana Kleksa, dostawcą piegów, konstruktorem (twórcą) mechanicznej lalki, Alojzego. To postać bardzo tajemnicza. Zmusił pana Kleksa, żeby przyjął Alojzego do Akademii. Z niewiadomych przyczyn profesor bał się Filipa.
Alojzy: złośliwa lalka. Od momentu, gdy pan Kleks ożywił go w swojej Akademii, zachowywał się skandalicznie: nie słuchał profesora, wyśmiewał go, dokuczał uczniom, niszczył przedmioty, naruszył też sekrety pana Kleksa. Lalka potrafiła chodzić, mówić i myśleć, ale nie miała serca, wrażliwości i wyobraźni, czyli tego, co decyduje o naszym człowieczeństwie. Do ostatecznego zniszczenia Akademii doprowadził Alojzy na uroczystym przyjęciu, na które zostali zaproszeni goście z innych baśni. Oko profesora właśnie wróciło z Księżyca i wszyscy czekali na opowieść o tym, jak tam jest. Wtedy do sali wtargnęła lalka, rozpędziła zebranych i zdemolowała budynek. Czary pana Kleksa straciły swą moc. Profesor (po zniszczeniu jego sekretów) nie potrafił przeciwstawić się mechanicznej lalce.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.