„Beniowski” Słowackiego to poemat dygresyjny, który jest gatunkiem synkretycznym. Oznacza to, że łączy w sobie cechy epiki, liryki i dramatu (synkretyzm rodzajowy), a także cechy różnych gatunków (synkretyzm gatunkowy), takich jak np. poemat bohaterski czy gawęda szlachecka.
Dygresyjność – czyli odbieganie od głównego wątku (jakim są dzieje głównego bohatera – szlachcica Beniowskiego) sprawia, że utwór jest niezwykle złożony, wielowątkowy i trudny do streszczenia. Jego struktura przypomina opowieść, w której „narrator” stale odbiega od głównego wątku, rozpoczyna nowe tematy, po czym wraca do tego, o czym mówił wcześniej. Dygresje w „Beniowskim” zajmują około 50% całego tekstu. Nie można jednak traktować ich marginalnie, jako coś pobocznego! Ich treść jest równie istotna, jak losy głównego bohatera.
Nie ma w polskiej literaturze innego romantycznego poematu dygresyjnego na miarę „Beniowskiego”. Prawdopodobnie wzorcem i inspiracją dla poety był m.in. „Don Juan” Byrona.
Teksty dostarczone przez Grupę Interia. © Copyright by Grupa Interia.pl Sp. z o.o. sp. k.
Opracowania lektur zostały przygotowane przez nauczycieli i specjalistów.
Materiały są opracowane z najwyższą starannością pod kątem przygotowania uczniów do egzaminów.
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.